Τό ἄρθρο αὐτό δημοσιεύθηκε στό περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 135, 16-6-2004

ΑΛΛΑ  ΤΟΤΕ... ΑΛΛΑ  ΤΩΡΑ

Ἡ διένεξη μεταξύ Ἀθηνῶν καί Φαναρίου, τίς ἡμέρες, πού γράφονται οἱ γραμμές αὐτές, ἔχει λάβει ἀνησυχητικές διαστάσεις. Καί παρά τήν ἐποχιακή διευθέτηση, δέν ἀποκλείονται τραγικές μελλοντικές ἐπιπλοκές. Βαρύ τό πλήγμα καί γιά τόν Ἑλληνισμό καί γιά τήν Ὀρθοδοξία. Ποιόν βαρύνει ἡ εὐθύνη στή δημιουργία αὐτοῦ τοῦ προβλήματος, ποιό τό μέγεθος καί τό ποσοστό εὐθύνης τῆς κάθε μιᾶς πλευρᾶς καί ἄν ἡ εὐθύνη αὐτή, κατά νομική ὁρολογία, εἶναι “ἀλληλέγγυος καί εἰς ὁλόκληρον”, ὅλα αὐτά θά τά κρίνει μέ ἀντικειμενική θεώρηση ὁ ἱστορικός τοῦ μέλλοντος. Ἡ περιοδική μας ἔκδοση, μέ προηγούμενα ἄρθρα της, ἀναφέρθηκε στό πρόβλημα καί διατύπωσε καί τήν κανονική ἄποψη καί τή νομική θεώρηση, ἀναφορικά μέ τήν ἔννοια συγκεκριμένων διατάξεων τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτη καί εἰδικότερα ἐκείνων πού ἀναφέρονται στή σύνταξη τοῦ καταλόγου τῶν ἐκλογίμων πρός ἀρχιερατεία καί στήν ἄσκηση τῶν δικαιωμάτων τοῦ Πατριαρχείου.

Σήμερα θά ἑστιάσουμε τίς ἀναφορές μας σέ μία μόνο παράμετρο τοῦ ὅλου προβλήματος καί εἰδικότερα σέ μία ἀπό τίς κυρώσεις πού ἐπέβαλε ἡ “διηυρυμένη” Πατριαρχική Σύνοδος στόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν Χριστόδουλο. Καί ἡ ἐκκλησιαστική αὐτή κύρωση εἶναι “ἡ διακοπή τῆς κοινωνίας στή λατρεία καί στή διοίκηση”. Ἀλλά καί μετά τήν “ἀκοινωνησία” αὐτή δέν εἴδαμε νά χάνει ὁ Μακαριώτατος τήν ἀρχιεπισκοπική του ἰδιότητα καί κατεπέκταση δέν εἴδαμε νά στερεῖται οὔτε τῶν διοικητικῶν οὔτε τῶν ποιμαντικῶν οὔτε τῶν τελετουργικῶν του καθηκόντων. Παραμένει στό θρόνο τοῦ Προκαθημένου (ἄλλως τοῦ Προέδρου τῆς Συνόδου) τῆς ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας καί ἀσκεῖ ἀπό τή θέση αὐτή ὅλα τά καθήκοντα, πού ἀπορρέουν ἀπό τήν ἀρχιεπισκοπική του ἰδιότητα.

Κυριακή πρό τῆς Ὑψώσεως
Κοσμοϊστορικά βήματα τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ

(Ἰω. γ΄, 13 - 17)
Ἀρχιμ. Εἰρηναῖος Μπουσδέκης
(7-9-2025)

Ἀποστολικό κήρυγμα
Κυριακῆς πρό τῆς Ὑψώσεως
Φυγή ἀπό τόν διωγμό τοῦ κόσμου;

(Γαλ. στ΄, 11-18)

Μητροπολίτης Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικόδημος

Τό ἄρθρο αὐτό δημοσιεύθηκε στό περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 133, 16-5-2004

Ἐκκλησιαστική δικαιοσύνη
“ὑπνώττουσα”...

Ἐν ἐνεργείᾳ Μητροπολίτης σέ ἐπίσημη δήλωσή του ἐνώπιον τοῦ Σώματος τῆς Ἱεραρχίας, ἀναφερόμενος στή λειτουργία τῆς ἐκκλησιαστικῆς δικαιοσύνης, τήν χαρακτήρισε “ὑπνώττουσα” καί “διατεταγμένη”. Βαρεῖς οἱ χαρακτηρισμοί, ὅταν μάλιστα αὐτοί προέρχονται ἀπό ὑπεύθυνο στέλεχος τῆς Ἱεραρχίας καί διατυπώνονται σέ ἐπίσημη συνεδρίαση τοῦ Σώματος. Καί δυστυχῶς πολλά πού βλέπουν τό φῶς τῆς δημοσιότητας καί τροφοδοτοῦν μέ συνεχῆ ροή τά ἔντυπα καί ἠλεκτρονικά μέσα ἐνημέρωσης, ἔρχονται νά ἐπιβεβαιώσουν τούς παραπάνω χαρακτηρισμούς τοῦ Σεβασμιωτάτου.

Ἐμεῖς δέν θά σχολιάσουμε τίς πιό πάνω ὑπεύθυνες κριτικές διαπιστώσεις τοῦ Δεσπότη. Οὔτε θά παραθέσουμε τό δικό μας ἀντιρρητικό λόγο. Θά ἀναφερθοῦμε σέ ὁρισμένα, συγκεκριμένα καί κραυγαλέα περιστατικά, τά ὁποῖα ἀσφαλῶς θεμελιώνουν καί ἰσχυροποιοῦν τή μείζονα σκέψη στό συλλογισμό τοῦ Σεβασμιωτάτου.

ΤΟ ΠΡΩΤΟ περιστατικό ἀναφέρεται στήν περίφημη καί πολύκροτη δίκη τοῦ μάρτυρα ἀγωνιστή Μητροπολίτη Λαρίσης Θεολόγου τόν Ἰανουάριο τοῦ 1993, πού κατέληξε, ὅπως κατέληξε, στήν ἐπιβολή τῆς δεκαετοῦς ἀργίας στόν ἅγιο αὐτό Ἐπίσκοπο.

Κήρυγμα Ἀρχῆς τῆς Ἰνδίκτου
Ἐμπειρία τῆς Θείας Χάριτος

(Λουκ. δ΄, 16-22)

Μητροπολίτης Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικόδημος

Κήρυγμα Κυριακῆς ΙΒ΄ Ματθαίου
(Πλούσιου νεανίσκου)
Ταλάντευση ἤ σταθερότητα στόν πειρασμό;

(Ματθ. ιθ΄, 16-26)

Μητροπολίτης Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικόδημος

Τό ἄρθρο αὐτό δημοσιεύθηκε στό περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 130, 1-4-2004

Ποιμαντικές Ἐπισημάνσεις ἀπ᾿ τήν Παγκόσμια Ὀρθοδοξία

Ἡ Ὑπακοή καί ὁ Λαϊκός.

Ἐλευθερίου Χ. Οἰκονομάκου

(Τό κείμενο, πού ἀκολουθεῖ, εἶναι μετάφραση ἄρθρου Ἀμερικανοῦ Ὀρθόδοξου ἱερέα, πού ἀνήκει στήν Ἐκκλησία τῆς Ρωσικῆς διασπορᾶς. Πρώην Ρωμαιοκαθολικός ὁ συγγραφέας, μέ τό ἄρθρο αὐτό θέλει νά προφυλάξει τούς προσήλυτους τῆς Πατρίδας του, πού ἀσπάζονται τήν Ὀρθοδοξία, ἀπό πλάνες ψευδοευσεβῶν Ὀρθοδόξων. Ὅσα, ὅμως, γράφει, ἰσχύουν 100% καί γιά μᾶς τούς Ἕλληνες Ὀρθόδοξους.
Σημ. Μεταφρ.).   

Ὀρθόδοξος Χριστιανός εἶναι ἐξ ὁρισμοῦ ἐκεῖνος, πού ἀγωνίζεται νά βιώνει τίς ἀπαιτήσεις τοῦ Ὀρθόδοξου τρόπου ζωῆς, ὅπως μᾶς τόν παρέδωσε ἡ Ἁγία Γραφή καί ἡ Παράδοση. Ἐπιμελής παρακολούθηση τῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν, συχνή συμμετοχή στά Μυστήρια, τήρηση τῶν ἐποχιακῶν νηστειῶν, προσφορά ἐλεημοσύνης καί ἀγάπης, κτλ, ἀποτελοῦν ἕνα minimum ἀπαιτήσεων γιά ὅσους ἀκολουθοῦν τόν Ἰησοῦ Χριστό. Αὐτή ἡ ἱερή ὑπακοή, ἐν τούτοις, εἶναι μόνο ἡ ἀρχή γιά ὅποιον θέλει νά ὀνομάζεται Χριστιανός. Τά πρῶτα βήματα τῆς Χριστιανικῆς ζωῆς, σύμφωνα μέ ὅσα μᾶς δίδαξε ὁ Κύριος: “ἐάν ἀγαπᾶτε με τάς ἐντολάς τάς ἐμᾶς τηρήσατε... Ὁ ἔχων τάς ἐντολάς μου καί τηρῶν αὐτάς, ἐκεῖνός ἐστιν ὁ ἀγαπῶν με. Ὁ μή ἀγαπῶν με τούς λόγους μου οὐ τηρεῖ” (Ἰωάν. ιδ΄ 14,21,24). Μέ αὐτό τό πνεῦμα ὁ ἅγιος Παΐσιος Βελιτσκόφκυ γράφει: “Ἡ πιστή τήρηση τῶν ἐντολῶν καί τῶν λόγων τοῦ Θεοῦ δέν εἶναι τίποτε ἄλλο, παρά ἡ τέλεια ὑπακοή πρός τόν Χριστό τόν Κύριο”.

Εορτή Αγίου Κοσμά του Αιτωλού
Επιτομή των αναγκαίων για τη σωτηρία μας
Από τις διδαχές του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού

Ἀρχιμ. Εἰρηναῖος Μπουσδέκης
(24-8-2025)

Κήρυγμα Κυριακῆς ΙΑ΄ Ματθαίου
(Παραβολή πονηροῦ δούλου)
Συγχωρητικότητα ἤ ἀμνηστία;

(Ματθ. ιη΄, 23-35)

Μητροπολίτης Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικόδημος