Αρχίζουμε διάλογο μαζί σας.

(18-12-1994)

 

Προκαταρτικό κείμενο του μητροπολίτου Αττικής και Μεγαρίδος για τη λειτουργία του Ραδιοφωνικού Σταθμού «ΑΤΤΙΚΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ» 

Ο Αττικός Ουρανός είναι μια καινούρια παρουσία στην ραδιοφωνική οικογένεια. Μια ακόμα φωνή στη σημερινή πολυφωνία. Μια επί πλέον μετοχή στον προβληματισμό και τον διάλογο.

Η νέα αυτή ραδιοφωνική μαρτυρία εκπορεύεται από την Εκκλησία της Αττικής. Είναι η συνισταμένη της φωνής του Μητροπολίτου και των συνεργατών του. Όλων εκείνων, που συναποτελούν το σώμα της τοπικής Εκκλησίας. Και εκφράζει τους κοινούς πόθους και τις πνευματικές επενδύσεις μέσα στον σύγχρονο κόσμο.

Την υποχρέωσι να εκπέμψουμε τη μαρτυρία μας με τη βοήθεια του ραδιοφωνικού πομπού τη διαμόρφωσαν και την επέβαλαν οι συνθήκες και η ποιότητα του σημερινού κοινωνικού διαλόγου, που ενώ θεμελιώνεται στην αρχή της δημοκρατικής πολυφωνίας, καταλήγει στη μεθοδευμένη μονομέρεια και στην καταδυνάστευση της ελευθερίας της προσωπικότητας από τα μεγάλα και συγκροτημένα κανάλια επηρεασμού της κοινής γνώμης.

1. Είναι κοινός τόπος, ότι τη σημερινή πολυφωνία την διαμορφώνουν αποκλειστικά και μόνο οι πολιτικές διαφοροποιήσεις. Όλα τα θέματα περνούν από τον έλεγχο και την μέτρησι της πολιτικής σκοπιμότητας. Το κριτήριο της σημασίας και των προεκτάσεων του θέματος, που εμφανίζεται στην επικαιρότητα, δεν είναι η γενικότερη καλλιέργεια και ανάπτυξι της πνευματικής ζωής του τόπου και η προώθησι των ουσιαστικών προβλημάτων της ανθρώπινης προσωπικότητας. Μετράει περισσότερο το πολιτικό κέρδος ή το κόστος, που θα προσμετρηθεί στη μια ή την άλλη παράταξι. Η προσέλκυσι ψήφων ή η πρόκλησι πικρίας, που θα απομακρύνει μερίδα των ψηφοφόρων.

Το κριτήριο αυτό, σαν κεντρικός μοχλός στην παρουσίασι των προβλημάτων και στη στάθμισι των απόψεων, αλλοιώνει τα περιστατικά και νοθεύει την ενημέρωσι. Δεν αποτυπώνονται τα γεγονότα με πιστότητα. Δεν εισφέρονται οι κρίσεις με εντιμότητα. Η αλήθεια και το ψέμα ανακατεύονται. Νοθεύεται η πληροφορία. Αλλοιώνεται η εικόνα. Παραπλανάται και πλανάται ο λαός.

2. Είναι επίσης γεγονός, ότι η μαζική πληροφόρησι περνάει από το κανάλι της ιδεολογικής αντιπαραθέσεως. Οι ειδήσεις, οι σχολιασμοί, οι συνεντεύξεις έχουν σαν στόχο να φωτίσουν τη μια πλευρά. Να στερεώσουν την ιδεολογία. Να πείσουν τον ακροατή, πως έχει όφελος να προσχωρήσει στις απόψεις του εκφωνητή, να ενταχτεί στο ιδεολογικό κατεστημένο ή στην ιδεολογία, που βρίσκεται στην αντίπερα όχθη και προσπαθεί να εκπορθήσει την πνευματική ή πολιτική εξουσία.

Ιδιαίτερα στην εποχή μας, που το άνοιγμα των συνόρων επιτρέπει όχι μονάχα στους τουρίστες, αλλά και στις ιδεολογίες να εισβάλουν στη χώρα μας και να αλλοτριώνουν συνεχώς την πολιτιστική μας ταυτότητα, τα μέσα ενημερώσεως, συνειδητά ή ανυποψίαστα, βρέθηκαν να υπηρετούν την ιδεολογική αντιπαράθεσι. Με το αιτιολογικό του εκσυγχρονισμού ή της προσαρμογής στα ευρωπαϊκά πρότυπα, λανσάρονται απόψεις και συστήματα ζωής, που καταλύουν και εξαλλάσσουν την ελληνική ψυχή και μεταποιούν την ελληνική πατρίδα σε εξάρτημα και σε υπηρέτη των ξένων σχεδίων και συμφερόντων.

Η Ορθόδοξη ελληνική φωνή πνίγεται στις περιπτώσεις αυτές. Δεν της παραχωρείται το δικαίωμα της εκφράσεως. Δεν της προσφέρονται τα χρονικά περιθώρια να ακουστεί κι ο απαραίτητος σεβασμός, για να διατυπώσει με άνεσι και με σαφήνεια το περιεχόμενο της.

3 Υπάρχει και ένα άλλο φαινόμενο, που μας αναγκάζει να βγούμε στον αέρα και να μιλήσουμε στους Ορθόδοξους Έλληνες αδελφούς μας.

 

Η Εκκλησία μας, η ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία μας βρίσκεται σήμερα σε αιχμαλωσία. Η στελέχωσι των τελευταίων ετών και η εμπλοκή στον διοικητικό της μηχανισμό δεν τής επιτρέπουν να εκφράσει συνοδικά τις απόψεις της και να ποιμάνει και να καθοδηγήσει τον λαό.

Θα μπορούσε, σε τούτη την κοσμοϊστορική στιγμή να συγκεντρώσει τις πνευματικές της δυνάμεις και να μελετήσει κάτω από το φως της μακράς και δυναμικής Ορθόδοξης παραδόσεως τα προβλήματα, που δημιουργούν οι σύγχρονες ανακατατάξεις.

Το ατύχημα είναι πως τα συλλογικά όργανα της Εκκλησίας μας δεν λειτουργούν. Έχουν τεθεί σε παροπλισμό. Κι απ’ την έπαλξι της εκκλησιαστικής διοικήσεως προβάλλουν στο μετερίζι της ραδιοφωνίας και στο παράθυρο της τηλεοράσεως τα πιο άσχετα πρόσωπα, για να διατυπώσουν την άποψι της Εκκλησίας και για να δώσουν μαρτυρία στον λαό.

Η αδυναμία αυτή στάθηκε κίνητρο στη βάσι του προβληματισμού μας. Μας έδωσε την ώθησι. Μας παρεκίνησε να λειτουργήσουμε αυτόνομα. Να εκφραστούμε σαν τοπική Εκκλησία. Σαν σώμα οργανικά δεμένο. Που τρέφεται στην θεία Ευχαριστία και που μπορεί να εκφράσει τα αισθήματά του, τα προβλήματα του και τους οραματισμούς του κατενώπιον ολοκλήρου της Εκκλησίας και να διαλεχθεί με θάρρος και με δικαίωμα ψήφου με όλες τις ιδεολογικές ή κοινωνικές ομάδες, που αγωνίζονται να επιβάλουν τις απόψεις τους στη μικρή αυτή γωνιά της Βαλκανικής, που λέγεται Ελλάς, και που σηκώνει το βάρος μιας μακραίωνης ζωντανής και δημιουργικής παραδόσεως.

Δεν θα ισχυριστούμε ποτέ, στην προσπάθεια, που εγκαινιάζουμε, πως εκπροσωπούμε την αυθεντία. Θα ζητήσουμε, όμως, από τους ακροατές μας την εμπιστοσύνη τους, γιατί θα τους μιλήσουμε με ειλικρίνεια.

Μέσα στην Ορθοδοξία μας η αυθεντία δεν διεκδικείται από κανένα. Όλοι οι άνθρωποι είμαστε "πεπτωκότες", κανένας μας δεν διαθέτει το αλάθητο. Ούτε στην επιστημονική μας γνώσι. Ούτε στην αντιμετώπισι της επικαιρότητας.

Αν όμως το σφάλμα είναι ο ανθρώπινος κλήρος μας, η ειλικρίνεια στις προθέσεις μας είναι εκείνη, πού θα καταστήσει τον διάλογο γόνιμο.

Εμείς με τους ακροατές μας θα προσπαθήσουμε να περπατήσουμε στα μονοπάτια, που τα φωτίζει η Ορθόδοξη κληρονομιά μας. Να γνωρίσουμε τους θησαυρούς της αλήθειας και της πνευματικότητας, που εκπορεύτηκαν απ’ το πρόσωπο του σαρκωμένου Χριστού μας και κύλησαν μέσα στην ιστορία σαν αποστολική και σαν πατερική παράδοσι.

Η ειλικρίνεια μας αυτή θα σταθεί σαν υπόβαθρο και στην μελέτη του παρελθόντος και των ιστορικών θησαυρισμάτων, αλλά και στην αναμέτρησι με τα σύγχρονα προβλήματα και τις έντονες αντιπαραθέσεις της εποχής μας.

Με αυτό τον οπλισμό ξεκινούμε την λειτουργία του σταθμού μας. Βγαίνουμε στον αττικό ουρανό. Αφίνουμε τη φωνή μας να καλύψει τους αιθέρες. Τον σπόρο της αλήθειας να πέσει στην αττική γη.

Από τη θεσι αυτή ευχαριστούμε τους παλιούς μας φίλους.

Και χαιρετίζουμε και τους καινούριους.