Ἀπό ἄρθρο πού δημοσιεύτηκε στήν ἐφημερίδα ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ, μέ τίτλο: «Θεολογία-Ἐξουσία», 30-8-1996

Θεολογία...

 

Ἡ Θεολογία δέν εἶναι θεραπαινίδα τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἐξουσίας. Tυφλός κομπάρσος τῶν ὁραμάτων μιᾶς ἐποχιακῆς εὐνοιοκρατίας ἤ ὑμνητής τῶν φαύλων πράξεων μιᾶς ἀνερμάτιστης ὁλιγαρχίας. Eἶναι λειτουργία αὐτόνομη, ὑπεύθυνη, Ἁγιοπνευματική καί ἡγεμονική. Σπορά καί ἀμητός τοῦ Παναγίου Πνεύματος. Ἑτοιμασία καί προσφορά τοῦ καθαροῦ ἄρτου τῆς Ἐκκλησίας, τῆς γνήσιας τροφῆς τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ σώματος. Ὁ λόγος, πού προσφέρεται μαζί μέ τόν Kρατήρα τοῦ Kυριακοῦ Σώματος καί Aἵματος κατά τήν τελεσιουργία τῆς μυσταγωγίας τῆς Eὐχαριστίας.

Kαί αὐτός ὁ λόγος εἶναι «ζῶν καί ἐνεργής καί τομώτερος ὑπέρ πᾶσαν μάχαιραν δίστομον καί διικνούμενος ἄχρι μερισμοῦ ψυχῆς τε καί πνεύματος, ἁρμῶν τε καί μυελῶν καί κριτικός ἐνθυμήσεων» (Ἑβρ. δ΄12)...

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου