† ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΡΙΔΟΣ
ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ
Τό ἄρθρο αὐτό δημοσιεύθηκε στό περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 290, 1-12-2010
ΔΥΟ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΔΥΟ ΣΤΑΘΜΑ-2
Συνεργάτη περιοδικοῦ «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση»
...“ΕΡΩΤΗΜΑ ΧΩΡΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ”
Ἐρωτοῦμε καί πάλι καί θά ἐπιμείνουμε στό ἐρώτημά μας αὐτό, ἀφοῦ δέν πήραμε ποτέ μιά ὑπεύθυνη ἀπάντηση γιά ἕνα τόσο σοβαρό θέμα, πού σημάδεψε χαρακτηριστικά τή ζωή τῆς Ἐκκλησίας κατά τήν προηγούμενη δεκαετία.
Τί ἀπέγινε ἡ ἔφεση τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτη Λαρίσης Θεολόγου κατά τῆς ἀποφάσεως τοῦ Πρωτοβαθμίου Ἐκκλησιαστικοῦ Δικαστηρίου, πού Τοῦ ἐπέβαλε τόν Ἰανουάριο τοῦ 1993 τήν ποινή τῆς 10ετοῦς ἀργίας μετά ἀπό μία «παρωδία» δίκης; Καί ὁ χαρακτηρισμός αυτός δέν εἶναι δικός μας, ἀνήκει στόν ἴδιο τόν Ἀρχιεπίσκοπο κ. Χριστόδουλο, τότε Σύνεδρο Μητροπολίτη Δημητριάδος.
Ἐκδόθηκε ἀπόφαση; Ἔπαυσε ἡ ἐκκλησιαστική δίκη; Ἤ μήπως εἶχε ἄλλη κατάληξη; Ἀλλά γιά νά γίνουν αὐτά ἔπρεπε, κατά τήν αὐστηρῶς ὁριζόμενη ἐκκλησιαστική τάξη, νά συνέλθει τό Δευτεροβάθμιο Ἐκκλησιαστικό Δικαστήριο, καί αὐτό, ὡς μόνο ἁρμόδιο, νά κρίνει καί νά ἀποφασίσει ἐπί τῆς, κατά πάντα νομοτύπως καί ἐμπροθέσμως κατατεθείσης, ἐφέσεως. Κάτι τέτοιο ὅμως, ἐξ' ὅσων γνωρίζουμε, δέν ἔγινε μέχρι σήμερα, ἐνῶ πλησιάζουμε ἤδη στή συμπλήρωση τῆς δεκαετίας. Καί πρέπει ἐδῶ νά λεχθεῖ ὅτι κανένα ἄλλο ὄργανο τῆς Ἐκκλησίας δέν εἶχε ἁρμοδιότητα νά κρίνει ἐπί τῆς ἐφέσεως.
Συνεπῶς ἡ ἔφεση βρίσκεται κάπου πεταμένη καί παραμελημένη σέ κάποιο συρτάρι τῶν Συνοδικῶν Γραφείων. Καί ἐρωτᾶται: Ἔτσι ἀντιλαμβάνεται ἡ διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας καί τό νομικό της περιβάλλον τό σεβασμό στή νομιμότητα, πράγμα τό ὁποῖο ἀξιώνει ἐπίμονα ἀπό τήν Πολιτεία μέ τήν εὐκαιρία τοῦ ἀνακύψαντος θέματος γιά τίς ἀστυνομικές ταυτότητες;
Θά θέλαμε ἐπάνω στό θέμα αὐτό νά ἔχουμε τή «σημερινή» θέση τοῦ Μακαριωτάτου, καθώς καί τοῦ ἐπ' ἐσχάτων λαλίστατου σέ θέματα νομιμότητας Μητροπολίτη πρώην Ἀλεξανδρουπόλεως κ. Ἀνθίμου, πού διετέλεσε κατά τήν κρίσιμη ὀκταετῆ αὐτή περίοδο ἀρκετές φορές μέλος τῶν Συνοδικῶν ὀργάνων.
Καί τότε μέν πού ἐπιβλήθηκε ἡ ποινή αὐτή ἀπό ἕνα εὐκαιριακό Συνοδικό Δικαστήριο, κατά τῶν μελῶν τοῦ ὁποίου εἶχε ἀσκηθεῖ ἀπό τήν ἁρμόδια εἰσαγγελική ἀρχή ποινική δίωξη γιά πολλές παραβιάσεις τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ νόμου, δέν διενοεῖτο κανείς ὅτι μποροῦσε νά συγκληθεῖ ἀπό τόν τότε Ἀρχιεπίσκοπο τό Δευτεροβάθμιο Ε.Δ. πρό τοῦ ἐνδεχόμενου κινδύνου ἀνατροπῆς τῆς καταδικαστικῆς ἀποφάσεως. Σήμερα ὅμως, μέ τή νέα ἡγεσία τῆς Ἐκκλησίας ἐξακολουθοῦν νά ὑπάρχουν τέτοιοι φόβοι καί ἐνδοιασμοί; Ἤ, μήπως, παρεμποδίζουν τήν ἐξέλιξη τῆς ἐκκλησιαστικῆς αὐτῆς δίκης κάποιες ἄλλες σκοπιμότητες;
Ἐπιτατική λοιπόν καθίσταται ἡ ἄμεση σύγκληση τοῦ ἀποκλειστικά ἁρμόδιου Δευτεροβάθμιου Δικαστηρίου, γιά νά κρίνει καί νά ἀποφασίσει, ἔστω καί μέ τόσο μεγάλη καθυστέρηση, ἐπί τῆς ἐκκρεμοῦς ἀκόμη ἐφέσεως τοῦ μακαριστοῦ Θεολόγου κατά τῆς ἀποφάσεως τῆς ἀργίας, πού ὑπῆρξε τό προϊόν μιᾶς δίκης, τήν ὁποία ὁ μέν σημερινός Ἀρχιεπίσκοπος κ. Χριστόδουλος χαρακτήρισε τότε ὡς «παρωδία», ὁ δέ ἁρμόδιος εἰσαγγελέας, ἀσκώντας ποινική δίωξη κατά τῶν Συνέδρων Ἱεραρχῶν, θεώρησε ὡς «παράνομη».
Αὐτές οἱ ἐπισημάνσεις γράφονται μέ βαθύ σεβασμό στή μνήμη τοῦ ἁγίου Γέροντα, μέ τήν εὐκαιρία τῆς συμπληρώσεως τεσσάρων ἐτῶν ἀπό τήν κοίμησή Του».
Ἄς συγκρίνει ὁ καθένας τίς δυό αὐτές περιπτώσεις καί κατά τό ἀντικείμενο καί κατά τίς συμπεριφορές καί ἐνέργειες τῆς ἐκκλησιαστικῆς διοίκησης καί κατά τή σπουδή τῶν ἐκκλησιαστικῶν ὀργάνων. Καί ἡ ἐξαγωγή τῶν συμπερασμάτων ἀπό αὐτή τή σύγκριση ἔρχεται εὔκολα καί ἀβίαστα.
Ὁ Σχολιαστής
† ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ
ΑΘΗΝΩΝ
ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ (ΚΟΤΣΩΝΗΣ)
Ἡμερολόγιο Ἄρθρων