Κηρύγματα (κείμενα)
ἀρχιμ. Εἰρηναίου Μπουσδέκη
Δ΄ Κυριακή Νηστειών
Προσευχόμαστε γιά τούς ἄλλους;
Ἀρχιμ. Εἰρηναίου Μπουσδέκη
«διδάσκαλε, ἤνεγκα τόν υἱόν μου πρός σε, ἔχοντα πνεῦμα ἄλαλον».
ΦΕΡΝΟΥΜΕ ΟΠΟΙΟΝ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ;
Ἡ τραγική φιγούρα τοῦ πατέρα πού περιφέρει τό παιδί του ἀπό τήν παιδική του ἠλικία προσπαθῶντας νά καλυτερεύσει τήν κατάστασή του. Τό παιδί του εἶχε καταλειφθεῖ ἀπό πνεῦμα πονηρό πού τοῦ εἶχε πάρει τήν λαλιά του. Ὅπου τό πονηρό πνεῦμα τό καταλάμβανε τό ἔριχνε νά κυλιέται κάτω, τό ἔκανε νά ἀφρίζει τό στόμα του, νά τρίζει τά δόντια του καί μετά να καταλήγει ξερό καί ἀναίσθητο κατά γῆς. Πόσες φορές μάλιστα τό πονηρό πνεῦμα τό ἔριχνε καί στή φωτιά καί στό νερό γιά νά τό ἀπολέσει.
Μέ πολλή συμπάθεια καί πόνο στεκόμαστε ἀπέναντι σ’ αὐτή τήν μορφή τοῦ ταλαιπωρημένου πατέρα. Δέν ἔχουμε σκεφτεῖ ὅμως ὅτι πρέπει νά σταθοῦμε ἀπέναντί του καί μέ μιά διάθεση μαθητείας. Ὁ πατέρας αὐτός μέσα στόν πόνο καί τήν περιπέτειά του εἶχε τή δύναμη νά φέρει τό παιδί του πρός τόν Κύριο, νά τόν ἱκετέψει θερμά γι’ αὐτό.
