Τό ὅραμα, ἡ στάση καί ἡ νοοτροπία δυό διαφορετικῶν ὁμάδων ἀνθρώπων, τῶν ἀσεβῶν καί τῶν δικαίων ὅπως χαρακτηριστικά τά περιγράφει ἡ «Σοφία Σολομῶντος» στήν Παλαιά Διαθήκη.

Οἱ ἀσεβεῖς καί οἱ δίκαιοι

Σοφία Σολομώντος –Εκλογή

(Μετάφραση Ιω. Κολιτσάρα, Εκδόσεις Ζωή –Διασκευή)

Α’

Οι ασεβείς σκέφτηκαν και είπαν: «Μικρή και γεμάτη λύπες και κόπους είναι η ζωή μας. Δεν υπάρχει δε ελπίδα ότι θα ζήσουμε πέρα απ’ τον τάφο. Άλλωστε κανείς δεν γύρισε από τον άδη για να μας πει τα εκεί. Αυτόματα και τυχαία γεννηθήκαμε στον κόσμο. Και μετά το θάνατο, θα βρεθούμε σε τέτοια κατάσταση, σα να μην υπήρξαμε ποτέ. Καπνός που διαλύεται είναι η πνοή μας, ο δε λόγος μας, που βγαίνει από τις επιθυμίες και τις κινήσεις της καρδιάς μας, είναι σαν σπίθα. Όταν λήξει η ζωή μας, το σώμα μας θα γίνει στάχτη. Και αυτό που λέμε πνεύμα, θα διαλυθεί σαν κούφιος άνεμος. Το όνομά μας, όσο ο χρόνος θα περνά, θα λησμονιέται και κανένας δε θα θυμάται τα έργα μας. Η ζωή μας θα περάσει σαν το σύννεφο που δεν αφήνει ίχνη. Σαν σκιά περνά ο βίος μας και καμιά επιστροφή από τον θάνατο δεν υπάρχει.

«Λοιπόν, εμπρός, ας απολαύσουμε τα αγαθά που υπάρχουν γύρω μας, όσο μπορούμε περισσότερο, και με νεανική ορμή ας χαρούμε τον κόσμο. Ας μεθύσουμε με το πιο ακριβό κρασί, ας λουστούμε με αρώματα. Ας στολιστούμε με τριαντάφυλλα, πριν αυτά μαραθούν. Κανείς μας ας μη μείνει αμέτοχος από τις μεγαλοπρεπείς απολαύσεις μας. Παντού να αφήσουμε τα ίχνη των διασκεδάσεών μας, γιατί αυτές είναι το μερίδιο και η κληρονομιά μας πάνω στη γη.