† ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΡΙΔΟΣ
ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ
Ἱερώνυμος καί ἐκλογές ἐπισκόπων
(“Εἰς τό Πηδάλιον τῆς ᾿Εκκλησίας”, τόμ. β΄ σελ. 167)
«᾿Από τοῦ Μαΐου τοῦ 1967 μέχρι σήμερον, ἐγένετο ἡ ἐκλογή, ἡ χειροτονία καί ἡ ἐνθρόνισις 29 Μητροπολιτῶν εἰς τάς κατά τόν Μάϊον τοῦ 1967 εὑρεθείσας κενάς ἤ εἰς κενωθείσας ἐν τῷ μεταξύ Μητροπόλεις. ᾿Επί πλέον, ἐγένετο ἡ ἐκλογή καί ἡ χειροτονία πέντε Βοηθῶν ᾿Επισκόπων.
᾿Αναφερόμενοι εἰς τά κριτήρια καί τό σύστημα ἐκλογῆς τῶν ᾿Αρχιερέων, εἴχομεν γράψει εἰς τό “Σχέδιον ἀναδιοργανώσεως τῆς ᾿Εκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος”.
“Οὐδέν σύστημα ἐκλογῆς τῶν ἐπισκόπων εἶναι τέλειον. Πάντα τά συστήματα ἔχουν τάς ἐλλείψεις των καί τά ἐλαττώματά των. ᾿Εκεῖνο, τό ὁποῖον ἀποτελεῖ πλήρη καί τελείαν διασφάλισιν διά τήν ἀνάδειξιν τῶν ἀρίστων εἰς τό ὕπατον τῆς ἀρχιερωσύνης ἀξίωμα, εἶναι ἡ βαθυτάτη συναίσθησις τῶν ἐκλεκτόρων, ὅτι διά τῆς ψήφου των εἶναι δυνατόν εἴτε νά εὐεργετήσουν τήν ᾿Εκκλησίαν, εἴτε νά κακουργήσουν κατ᾿ αὐτῆς καί τοῦ πληρώματός της καί νά γίνουν αἴτιοι εἴτε νά δοξάζηται εἴτε νά βλασφημῆται τό ὄνομα τοῦ Κυρίου.
Κατά ταῦτα πρῶτον, οἱ πρός ἀρχιερατείαν ἐκλόγιμοι δέν θά προβάλλουν οἱ ἴδιοι τήν ὑποψηφιότητά των. ᾿Εάν ἡ ῾Ιεραρχία δέν γνωρίζῃ τούς κληρικούς τούτους, σημαίνει, ὅτι δέν εἶναι ἐξ ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι παρουσιάζουν δρᾶσιν τοιαύτην, ὥστε νά εἶναι ἀρκετή νά τούς ἀναδείξη Μητροπολίτας. Τοῦτο βεβαίως δέν σημαίνει, ὅτι ἡ ῾Ιεραρχία δέν θά λαμβάνη ὑπ᾿ ὄψιν ὡρισμένα αὐτῶν προσόντα, ἀλλά τά ἀποδεικτικά τῶν προσόντων τούτων πρέπει νά ἀναζητῆ καί νά τά εὑρίσκη ἡ ἁρμοδία ἐκκλησιαστική ἀρχή εἴτε αὐτή αὕτη νά προσκαλῆ ὀνομαστικῶς τούς ὑποψηφίους, ἵνα τά ὑποβάλουν”.
Μέ αὐτάς τάς προοπτικάς ἐκινήθημεν ἐν ὁμοφωνίᾳ εἰς τάς γενομένας ἐκλογάς. Δέν ἀνεμένομεν νά μᾶς ἀνεύρουν οἱ θεωρούμενοι ἐκλεκτοί, ἀλλά προσεπαθήσαμεν νά τούς ἀνεύρωμεν ἡμεῖς, νά τούς ἀνεύρωμεν δέ εἰς τόν τόπον τῆς διακονίας των καί τοῦ μόχθου, τόν ὁποῖον προσέφερον ταπεινῶς, ὡς προσφοράν εἰς τόν ᾿Αρχιποίμενα Κύριον.
Εἶναι χαρακτηριστικόν, ὅτι τινές ἐξ αὐτῶν οὐδέ ὑποψίαν κἄν εἶχον, ὅτι εἶναι δυνατόν νά ἐκλεγοῦν Μητροπολῖται καί ὅτε διά τηλεφωνικῆς ἐπικοινωνίας ἤ δι᾿ ἄλλου τρόπου ἀνεκοινώσαμεν εἰς αὐτούς τήν ἐκλογήν των ἐξεπλάγησαν.
῾Ο τρόπος οὗτος τῆς ἐκλογῆς ἀποτελεῖ τήν εἰσαγωγήν οὐσιαστικῶς νέου πνεύματος εἰς τήν ἐκκλησιαστικήν ζωήν τῆς νεωτέρας ῾Ελλαδος. Εἴμεθα ὑποχρεωμένοι ὅμως νά ὑπογραμμίσωμεν, ὅτι ἡ καινοτομία αὕτη φαίνεται ὡς τοιαύτη μόνον διά τόν μελετητήν τῆς ἐκκλησιαστικῆς ῾Ιστορίας τῆς νεωτέρας ῾Ελλάδος, διότι ἐν τῇ πραγματικότητι δέν ἀποτελεῖ εἰμή ἐπιστροφήν εἰς τήν παραδοσιακήν γραμμήν, τήν ἰσχύσασαν τόσον κατά τήν ἐκλογήν τοῦ Ματθίου, εἰς ἀναπλήρωσιν τοῦ ἐκπεσόντος ᾿Αποστόλου, ὅσον καί εἰς τήν ἐκλογήν καί ἀνάδειξιν τῶν γνησίων καί ὄντως ποιμένων κατά τήν μακραίωνα ῾Ιστορίαν τῆς ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας”.
† ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ
ΑΘΗΝΩΝ
ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ (ΚΟΤΣΩΝΗΣ)
Ἡμερολόγιο Ἄρθρων