Περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 118, 1-10-2003
Σελίδες αὐτοκριτικῆς
Μητροπολίτου Αττικής και Μεγαρίδος Νικοδήμου
Δέ διστάζω νά κοινολογήσω καί τή μελαγχολική κριτική μου, γιά συμπεριφορές καί περιστατικά, πού εὐκολύνουν τήν προέλαση τῆς ἀθεΐας. Οἱ συγκυρίες, πού ἔδωσαν κατακλυσμική δύναμη στό κύμα τῆς ἀθεΐας μποροῦν νά ἐνταχτοῦν σέ δυό, κύρια ρεύματα.
Τό πρῶτο ρεῦμα χρεώνεται στήν ἐκκοσμίκευση καί στίς ἐκτροπές τοῦ δυτικοῦ Χριστιανισμοῦ. ῾Η ἐγκατάσταση τῆς χλιδῆς στά Παπικά ἐνδιαιτήματα, ἡ αὐταρχικότητα καί ἡ καταπίεση τῶν μαζῶν, ἡ σκληρή κρίση καί ἡ ἀπάνθρωπη μεταχείριση ἐκείνων, πού τολμοῦσαν νά διατυπώσουν ἀντιρρητική ἄποψη, θεσμοθέτησαν ἕνα μέτωπο ἀντίστασης καί πολέμου ὄχι μόνο πρός τόν Παπικό θεσμό καί πρός τούς φορεῖς τῆς κεντρικῆς θρησκευτικῆς ἐξουσίας, ἀλλά πρός τήν καρδιά τῆς ᾿Εκκλησίας, πρός τήν πίστη στό Θεό. Οἱ ἐπαναστατημένες ὁμάδες προχώρησαν στή διαμαρτήρηση καί ἀποκόπηκαν ἀπό τόν κορμό τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς ᾿Εκκλησίας. Σήκωσαν τή σημαία τοῦ πολέμου. ῎Εκοψαν τόν ὀμφάλιο λῶρο, πού τούς συνέδεε μέ τήν παράδοση καί μέ τίς ἐμπειρίες τῶν σοφῶν καί ἁγίων. Αὐτονομήθηκαν βίαια. Θυσίασαν στό βωμό τῆς προσωπικῆς ἐλευθερίας τό consensus τῆς ᾿Εκκλησίας καί τήν κοινή ὁμολογία τοῦ “Συμβόλου τῆς Πίστεως”. Πῆραν γιά ὁδηγό τους στήν καινούργια τους πορεία τόν “ὀρθό λόγο”, πού δέ συγκατατίθεται στήν ἀποφατική ἀπελευθέρωση ἀπό τά δεσμά τῆς ὑλικότητας καί δέν ξανοίγεται σέ βύθισμα στά ὑπερούσια μυστήρια τοῦ Θεοῦ. ῎Εχασαν τό ἱερό καί τό μυστικό καί τό ἅγιο καί ἀναπτύχτηκαν στή θεσμική βάση τοῦ σωματείου κοινωνικῆς μέριμνας καί ἀλληλεγγύης.