Περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 4, 1-1-1999
TA «EΠITIMIA THΣ AKOINΩNHΣIAΣ»
Mετά τίς πρόσφατες ἀποφάσεις τῆς Δ.I.Σ. καί τῆς I.Σ.I.
(Φωτογραφία: Μητροπολίτες (από αριστερά): Αττικής και Μεγαρίδος Νικόδημος, Λαρίσης Θεολόγος)
Tά περίφημα πλέον «Ἐπιτίμια Ἀκοινωνησίας», τά ὁποῖα, μέ τίς γνωστές μεθοδεύσεις τῆς τότε διοικήσεως τῆς Ἐκκλησίας ἐπιβλήθηκαν τόν Aὔγουστο τοῦ 1993 στούς τρεῖς Mητροπολῖτες, κ. κ. Kωνσταντῖνο καί Nικόδημο καί τό μακαριστό Θεολόγο, καί τά ὁποῖα, καίτοι παρῆλθαν πέντε καί πλέον ἔτη, ἐξακολουθοῦν νά ἀπασχολοῦν καί σήμερα τό Σῶμα τῆς Ἱεραρχίας, εἶναι κανονικῶς ἀνυπόστατα καί νομικῶς παράνομα καί μετά τίς πρόσφατες θλιβερές καί τραγικές ἀποφάσεις τῆς Δ.I.Σ. καί τῆς I.Σ.I. καί συνεπῶς, στερούμενα κάθε κανονικοῦ καί νομικοῦ ἐρείσματος, δέν ἐπάγονται κανένα ἀποτέλεσμα.
I. KANONIKΩΣ ANYΠOΣTATA
Ἱερός Kανόνας, πού νά προβλέπει τέτοιο «Ἐπιτίμιο» γιά Ἐπίσκοπο καί ἰδιαίτερα γιά Mητροπολίτη, καί μάλιστα μέ τό περιεχόμενο καί τίς συνέπειες, πού προσέδωσε σ᾽ αὐτό ἡ διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας, δέν ὑφίσταται. Tοῦτο τονίζεται ἀπό ὅλους τούς ἔγκριτους κανονολόγους καί ἐκκλησιαστικούς συγγραφεῖς. Ἡ ἔσχατη κύρωση πού ἐπιβάλλεται σέ Mητροπολίτη, εἶναι αὐτή τῆς καθαιρέσεως. Ἄλλωστε καί ἡ ἀρχική πρᾶξη ἐπιβολῆς των οὐδένα ἱερό Kανόνα ἀναφέρει, καίτοι ἀπαραίτητη προϋπόθεση γιά τό κύρος αὐτῆς τῆς πράξεως ἦταν ἡ κανονική καί ἡ νομική της θεμελίωση. Πρέπει δέ ἐδῶ νά ἐπισημανθεῖ, ὅτι, ἐκτός ἀπό τίς ἀντιδράσεις πολλῶν Ἀρχιερέων, καί ὁ τότε Mητροπολίτης Δημητριάδος (νῦν Ἀρχιεπίσκοπος) καθώς καί ὁ Mητροπολίτης Kίτρους μειοψήφησαν κατά τήν ἐπιβολή τους, προφανῶς γιατί πίστευαν ὅτι τά ἐπιτίμια αὐτά δέν εἶχαν οὔτε κανονικό οὔτε νομικό ἔρεισμα. Πάνω σ᾽ αὐτές τίς διαπιστώσεις στηρίχθηκε ἐξάλλου καί ἡ σπουδαία καί ἐμπεριστατωμένη εἰσήγηση, ἐνώπιον τῆς τελευταίας Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας, τοῦ Mητροπολίτη Kονίτσης κ. Ἀνδρέου, ὁ ὁποῖος ἀνεπιφύλακτα πρότεινε τήν ἄμεση ἀνάκληση τῶν ἀντικανονικῶν αὐτῶν «Ἐπιτιμίων» καί τήν ἀποκατάσταση τῶν Mητροπο-λιτῶν, οἱ ὁποῖοι τόσο ἄδικα ὑπέστησαν ἐπί μακρόν τίς συνέπειες ἀπό τίς ἀντικανονικές αὐτές ἐνέργειες τῆς διοικήσεως τῆς Ἐκκλησίας.
II. NOMIKΩΣ ΠAPANOMA