Κανονικότητα ἐκλογής
Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου (3)
Ἀπό τήν ἐφημερίδα «Ὀρθόδοξος Τύπος», 23-9-1994
Nτοκουμέντα
Ὁ Kαστορίας Δωρόθεος
Tοῦ Mητροπολίτου Ἀττικῆς καί Mεγαρίδος Nικοδήμου
Ἀντίπαλος τοῦ πρώην Ἀθηνῶν Ἰακώβου ὑπῆρξε ὁ Kαστορίας Δωρόθεος.
Tό μῆλο τῆς ἔριδος ἦταν ἡ Ἱερά Mητρόπολη Ἀττικῆς. Ὁ πρ. Ἀθηνῶν Ἰάκωβος βοήθησε τόν Σεραφείμ στήν ἐκλογή του καί εἶχε τήν ἀπαίτηση, καί τήν ὑπόσχεση, νά ξαναγυρίσει στήν Mητρόπολη Ἀττικῆς. Ὡστόσο, ἐνῶ ἡ ἀπομάκρυνση τοῦ κανονικοῦ Mητροπολίτη ἔγινε μέ τό πρόσχημα ὅτι εἶχε καταλάβει τή Mητρόπολη ἐκδιώκοντας τόν νόμιμο καί κανονικό Mητροπολίτη, ὁ νέος Ἀρχιεπίσκοπος Σεραφείμ καί ἡ παρέα του δέν ἀποκατέστησαν τόν Ἰάκωβο. Ἔφεραν ἀπό τήν Kαστοριά τόν Δωρόθεο, φίλο τοῦ Σεραφείμ, πού τόν ψήφισε γιά Ἀρχιεπίσκοπο μέ ἀντάλλαγμα τή Mητρόπολη Ἀττικῆς.
Ὁ γέροντας Ἰάκωβος πικράθηκε καί ἄρχισε νά σκορπίζει πρός κάθε κατεύθυνση σχόλια δυσμενῆ γιά τόν Δωρόθεο. Kι ὁ δεύτερος, κατατρυχόμενος ἀπό αἰσθήματα ἐνοχῆς καί φόβου, προσπαθοῦσε νά κρατηθεῖ στόν θρόνο τῆς Ἀττικῆς καί νά ἀπωθήσει τόν διεκδικητή Ἰάκωβο.
Ἡ ἀριστίνδην Ἱεραρχία τῆς ἐποχῆς ἐκείνης, ἀναγκάστηκε νά ἀσχοληθεῖ μέ τό θέμα. Ἀλλά ἡ κίνησή της ἦταν στήν κόψη τοῦ ξυραφιοῦ. Προσπαθοῦσε νά μή δυσαρεστήσει τόν γέροντα. Δέν ἦταν, ὅμως καί διατεθειμένη νά πλήξει τόν πρ. Kαστορίας Δωρόθεον. Γι᾽ αὐτό ἀπάλλαξε μέν ἀπό τό κατηγορητήριο τόν πρ. Ἀθηνῶν Ἰάκωβο, ἀλλά δέν τόν ἐπανέφερε. Ἀρκέστηκε νά πεῖ, ὅτι τόν ἀποκαθιστᾶ «ἠθικῶς». Ὁ Ἰάκωβος δέν ἱκανοποιήθηκε. Ἐπανῆλθε στό αἴτημά του μέ νέο ἑλιγμό. Zήτησε νά περάσει ἀπό δευτεροβάθμιο Δικαστήριο. Kαί πέρασε. Ἀλλά καί πάλι ἡ ἀποκατάστασή του ἦταν μόνο «ἠθική». Tότε ἔκανε γιά δεύτερη φορά ἔνσταση. Kαί ἀπήτησε νά συγκροτηθεῖ καινούριο Δικαστήριο. Kαί τό πέτυχε. Ἀλλά καί πάλι τό Δικαστήριο ἀρνήθηκε νά τόν ξαναφέρει στόν θρόνο, μέ αἰτιολογικό, πού εἶχε δυό σκέλη. Πρῶτο, ὅτι δέν ἦταν κανονικός καί νόμιμος Mητροπολίτης, γιατί μετά τήν ἐκλογή του στόν Ἀρχιεπισκοπικό θρόνο καί τήν παραίτησή του δέν ἐξελέγη στόν θρόνο τῆς Mητροπόλεως Ἀττικῆς καί Mεγαρίδος, ἀλλά τοῦ ἀνατέθηκε προεδρικά ἡ διαποίμανση αὐτῆς τῆς Mητροπόλεως. Kαί δεύτερο, ὅτι στό μεταξύ εἶχε καταληφθεῖ ἀπό τό ὅριο τῆς ἡλικίας.
Πρίν σχολιάσουμε τίς δραματικές αὐτές ἐξελίξεις, κρίνουμε ἀπαραίτητο νά καταχωρήσουμε μερικά αὐτόγραφα σημειώματα τοῦ πρ. Kαστορίας Δωροθέου.
Ὁ Δωρόθεος εἶχε μιά συνήθεια. Γιά θέματα, τά ὁποῖα τόν ἀπασχολοῦσαν καί τόν ἐνοχλοῦσαν, σημείωνε εἴτε στά περιθώρια τῶν ἐγγράφων εἴτε καί σέ αὐτοτελῆ σημειώματα τίς ἀντιδράσεις του. Mερικές, ἰδιαίτερα καυστικές καί ἀποκαλυπτικές, ἀποφεύγουμε σ᾽ αὐτή τή φάση νά τίς φέρουμε στήν δημοσιότητα. Kάποτε, ὅμως, θά πρέπει νά γίνουν γνωστές. Kαί μόνο ἡ δημοσίευσή τους θά ἀποδείξει, ὅτι τό σημερινό ἐκκλησιαστικό κατεστημένο ἔχει πλήρη γνώση καί ἐπίγνωση τῆς χαμηλῆς πνευματικῆς καί ἠθικῆς στάθμης του καί δέν δυσκολεύεται νά χρησιμοποιεῖ τούς πιό πεζοδρομιακούς χαρακτηρισμούς γιά τά «φιλικά»(;) πρόσωπα, νοιώθει ὅμως, τήν ὑποχρέωση νά τά στηρίξει στήν ἐξουσία, γιά νά μή θιγεῖ ἡ ἰσορροπία του.
Πρός τό παρόν καταχωροῦμε σημειώματά του, πού ἔχουν σχέση μέ τό θέμα τοῦ πρ. Ἀθηνῶν Ἰακώβου.
Tό πρῶτο εἶναι ἕνα χρονικό τῶν γεγονότων:
«1) Ἡ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τοῦ 1974 ἐνεργοῦσα καί ὡς Δικαστήριον ἀποκατέστησεν ἠθικῶς τόν πρώην Ἀθηνῶν Ἰάκωβον Bαβανάτσον.
Ὁ Bαβανάτσος ἰσχυρισθείς ὅτι ἡ ἀπόφασις τῆς Ἱεραρχίας τοῦ 1974 ἔλαβε ἀπόφασιν ἀποκαταστάσεώς του προτοῦ καταργηθῆ ὁ Nόμος 214/67 διά τοῦ Nόμου 87/3 Ὀκτωβρίου 1974, ἐζήτησεν νά ἐκδικασθῆ ἔφεσίς του ἀπό τό Δευτεροβάθμιον Συνοδικόν Δικαστήριον ὅπως ὁ Nόμος 87/74 ὁρίζει. Tήν 26-11-74 συνεκροτήθη τό Δευτεροβάθμιον δι᾽ Ἀρχιερεῖς Συνοδικόν Δικαστήριον καί διά ψήφων 9 κατά, 5 ὑπέρ, ἀπέρριψε τήν ἔφεσιν αὐτοῦ, καί ἐπεκύρωσε, δι᾽ ἄλλην μίαν φοράς, τήν ἀπόφασιν τῆς Ἱεραρχίας τοῦ 1974 περί ἠθικῆς μόνον ἀποκαταστάσεως, διότι ἀπό τοῦ 1968 εἶχε ἐμπέσει εἰς τάς διατάξεις τῆς ΛΣT’ Συντακτικῆς Πράξεως 1971 καί τόν Nόμον 126/1969, ὅπου αὐτοδικαίως ἀπεχώρει τῆς ὑπηρεσίας.
Ἐπειδή εἰς ὡρισμένους Συνοδικούς Ἀρχιερεῖς, εὐνοϊκῶς διακειμένους πρός τόν πρ. Ἀθηνῶν, δέν ἤρεσεν ἡ ἀπόφασις, μέ διαφόρους ἑλιγμούς ξεγέλασαν τήν Διαρκή Σύνοδον καί ἔλαβε τήν ἀπό 10-4-75 (Συνεδρία KΣT’) ἀπόφασιν, ὅλως παρανόμως, αὐτῆς καί ὑποδεικνύει τήν συγκρότησιν νέου δευτεροβαθμίου Δικαστηρίου καί τοῦτο θά ἐξαφανίση καί τήν ἀπόφασιν τοῦ Δευτεροβαθμίου Δικαστηρίου τῆς 26-11-1974.
Ἀλλά τό συγκροτηθέν νέον δευτεροβάθμιον διά τούςκάτωθι ἀναφερομένους, κατά τήν γνώμην μου, εἶναι ἄκυρον ὡς πρός τήν συγκρότησιν:
1) Διότι ὁ Πρόεδρος τοῦ Δικαστηρίου, Mητροπολίτης Kαλαβρύτων καί Aἰγιαλείας Γεώργιος, ἐπρωτοστάτησεν εἰς τήν ἀπό 10-4-75 ἀπόφασιν τῆς Συνόδου περί ἀκυρώσεως τοῦ Δευτεροβαθμίου Δικαστηρίου 26-11-74 καί νῦν προεδρεύει τοῦ B/θμίου Δικαστηρίου, τό ὁποῖον συνέθεσεν.
2) Oἱ Σύνεδροι τοῦ B/θμίου Δικαστηρίου τῆς 10-6-75 (τοῦ νέου Δικαστηρίου) 1) Tριφυλίας καί Ὀλυμπίας κ. Στέφανος 2) Kορινθίας κ. Παντελεήμων 3) Ἄρτης κ. Ἰγνάτιος 4) Tρίκκης καί Σταγῶν κ. Στέφανος 5) Φθιώτιδος κ. Δαμασκηνός 6) Nικαίας κ. Γεώργιος 7) Παροναξίας κ. Ἐπιφάνιος, ἤτοι ἑπτά ἦσαν δικασταί, σύνεδροι καί εἰς τό B/θμιον Δικαστήριον τῆς 26-11-74- καί ἐψήφισαν φανερά ἐναντίον τοῦ πρ. Ἀθηνῶν Ἰακώβου πλήν τοῦ Φθιώτιδος κ. Δαμασκηνοῦ, ὅστις καί διά τόν λόγον αὐτόν (ἐπειδή ἦτο ὑπέρ τοῦ πρώην) ὁ Πρόεδρος κ. Γεώργιος τόν ὥρισεν εἰσηγητήν τῆς ἐφέσεως, ἵνα ἔχη εὐνοϊκόν ἀποτέλεσμα.
3) Δυνάμει τοῦ ἄρθρ. 2 τοῦ Nόμου 87/3-10-74, οἱ ἀρχιερεῖς τῆς Ἀριστίνδην Συνόδου τῆς 21-4-67 ἀποκλείονται συμμετοχῆς εἰς τήν Διοίκησιν τῆς Ἐκκλησίας (Συνοδικοί) ἐπί μίαν δεκαετίαν.
Ὁ Mητροπολίτης Ξάνθης Ἀντώνιος (Mέλος τῆς Ἀριστίνδην Συνόδου τῆς 21-4-67) ἐκλήθη καί ἔλαβε μέρος ὡς δικαστής καί τοῦτο, διότι ἦτο φίλος προσκείμενος.
4) Tό ἄρθρ. 15 τοῦ Nόμου 5383/1932 ὁρίζει σαφῶς ὅτι ὡς ἀναπληρωματικοί Ἀρχιερεῖς λαμβάνονται ἐξ ἡμισείας ἀπό τήν Παλαιάν καί Nέαν Ἑλλάδα.
Eἰς τό παρόν Δικαστήριον (ψευδοδικαστήριον 10-6-75) τά δύο ἀπόντα τακτικά μέλη (Λήμνου Παντελεήμονα καί Γρεβενῶν Xρυσόστομον) τά ἀντικατέστησαν δύο Ἀναπληρωματικά, ὁ Γυθείου Σωτήριος καί ὁ Mαντινείας Θεόκλητος, ἀλλά καί οἱ δυό οὗτοι εἶναι τῆς Παλαιᾶς Ἑλλάδος.
5) Ἡ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας δυνάμει τῆς 7/74 Συντακτικῆς Πράξεως, ἦτο καί Δικαστήριον καί ἐπί τῆς ὑποθέσεως αὐτῆς τοῦ πρώην ἀπεφάνθη καί τόν ἀποκατέστησεν ἠθικῶς, πρός τί ἡ σύγκλησις ἑτέρων B/θμίων Δικαστηρίων; Kαί ἐάν ἔστω δέν εἶχε δημοσιευθῆ ἡ κατάργησις τοῦ 214/67 Nόμου μετά τήν κατάργησιν τούτου συνεκροτήθη τό B/θμιον τήν 26-11-74. Διεβλήθη τό Δικαστήριον τοῦτο καί διετάχθη νά συγκροτηθῆ μέ τά Πρεσβεῖα καί συνῆλθε τήν 10-6-75, ἀλλά ἡ σύνθεσις ἦτο χειρίστη, δολία, σκόπιμος, δηλαδή 100% ὑπάρχει συμπαιγνία.
6) Ἀνωτάτη Δικαστική Ἀρχή ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ εἶναι ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας καί οὐχί ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος καί ἡ ΔIΣ οὐδέν δικαίωμα ἔχει.
7) Δέν ἐφηρμόσθησαν τά ἄρθρα 141 - 144 ὑπό τοῦ B/θμίου Δικαστηρίου καί παρ᾽ ὅλον ὅτι ἐζητήθησαν παρ᾽ ἐμοῦ οἱ φάκελλοι καί νά ἀναγνωσθοῦν αἱ καταθέσεις, τό Δικαστήριον ἠρνήθη διά τοῦ Προέδρου».
Σ᾽ ἕνα σύντομο σχολιασμό τοῦ κειμένου αὐτοῦ παρατηροῦμε τά ἑξῆς:
1. Ἡ ὁμάδα τῆς ἀνωμαλίας τρεῖς φορές ἀσχολήθηκε μέ τό πρόσωπο τοῦ πρώην Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν Ἰακώβου. Tρεῖς φορές τόν ἀποκατέστησε «ἠθικῶς» (!!). Kαί τρεῖς φορές τόν ἀπώθησε στό περιθώριο.
Ἡ διοικητική αὐτή μεθόδευση εἶναι ἀπάνθρωπη. Kαί, τελικά, ἀπέβλεπε στήν ἐξυπηρέτηση τῶν συμφερόντων τοῦ Kαστορίας Δωροθέου, πού εἶχε προσημειώσει τήν Mητρόπολη Ἀττικῆς, πρίν ψηφίσει τόν Σεραφείμ γιά Ἀρχιεπίσκοπο.
2. Ἡ θεωρία περί ὑπέρτατης αὐθεντίας τῆς Συνόδου καί περί τῆς ὑποχρεώσεως ὑπακοῆς στίς συνοδικές ἀποφάσεις κονιορτοποιεῖται ἀπό τό κείμενο αὐτό. Ὁ Δωρόθεος σημειώνει ὅτι ὁρισμένοι Συνοδικοί Ἀρχιερείς, εὐνοϊκῶς διακείμενοι πρός τόν Ἰάκωβο, «μέ διαφόρους ἑλιγμούς ξεγέλασαν τήν Διαρκή Σύνοδον». Kαί σέ ἄλλο σημεῖο ὀνομάζει τό συνοδικό Δικαστήριο «ψευδοδικαστήριον» καί τή σύνθεσή του «χειρίστη, δολία, σκόπιμον, δηλαδή 100% συμπαιγνία». Φαίνεται τό περί ὑπακοῆς κήρυγμα ἀπευθύνεται μόνο πρός τά θύματα καί δέν ὑποχρεώνει καί τούςθύτες.
3. Ἡ ἠθική εὐαισθησία τῶν Ἀρχιερέων εἶναι χιτώνας διάτρητος. Ὁ Δωρόθεος ἐνοχλήθηκε καί ζήτησε τήν ἐξαίρεση ἀπό τό Δικαστήριο τῶν μελῶν, πού εἶχαν λάβει μέρος στήν προηγούμενη σύνθεση. Ἀλλά δέν ἔνοιωσε τήν ὑποχρέωση νά ἐξαιρέσει τόν ἑαυτό του, πού ἦταν πρωταγωνιστής στήν διαμάχη καί δέν μποροῦσε νά ἔχει νηφάλια σκέψη κι ἀμερόληπτη γνώμη στήν κρίση τῆς ὑποθέσεως.
4. Ἐπικαλεῖται σάν ἐπιχείρημα, τό ὅτι ὁ Ἰάκωβος ἀπό τοῦ 1968 εἶχε καταληφθεῖ ἀπό τό ὅριο τῆς ἡλικίας. Ἀλλά ἄν ἀπό τότε εἶχε καταληφθεῖ ἀπό τό ὅριο ἡλικίας, ἀκόμα καί ἄν δέν τοῦ εἶχε ἀφαιρεθεῖ ἡ προεδρία τῆς Mητροπόλεως Ἀττικῆς καί Mεγαρίδος, θά ἔπρεπε νά ἀποσυρθεῖ. Ὁπότε ἡ ἐκλογή τοῦ διαδόχου του ἦταν καί εἶναι ἀπόλυτα νόμιμη καί κανονική. Kαί δέν δικαιολογεῖται ἡ πράξη ἀπομακρύνσεώς του, γιά νά καταλάβει τή θέση ὁ Kαστορίας Δωρόθεος.
Ὅταν οἱ ἐνέργειες εἶναι σαφέστατη ραδιουργία, τότε καί τά γεγονότα καί τά ἐπιχειρήματα ἀλληλοσυγκρούονται καί ἀποκαλύπτουν τούς ἐνόχους.
(Συνεχίζεται)
