Θρῆνος

(Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, Ἔπη ἱστορικά: Migne XXXVII, 1407)

Μετάφραση Μητροπολίτου Ἀττικῆς και Μεγαρίδος Νικοδήμου

Μία ἀκόμα θρηνώδης κραυγή, πού καταλήγει σέ λόγια ἐμπιστοσύνης καί ἀφιερώσεως.

 

Ἄν εἴχε προσβληθῆ

            ἡ ὑγεία τοῦ σώματός μου

θά εὕρισκα κάποιο γιατρό.

            Ἄν ἤμουνα φτωχός

θά ἔτρεχα σέ κάποιο πλούσιο·

            καί στό λιμάνι, ἄν ἤμουν ζαλισμένος·

Ἄν μέ ἀδικοῦσαν,

            θά κατέφευγα στούς νόμους καί τό δικαστήριο.

Καί κάποιος θάμνος θά μ’ ἔσωζε

            ἀπ’ τό γκρεμό.

Μά ὅταν ζητάῃ νά μέ βάλῃ κάτω ἀπ’ τά πόδια του

            ὁ διάβολος, πού ἔφθειρε τή θεία εἰκόνα,

ποιός ἄλλος μπορεῖ νά μοῦ γίνῃ στήριγμα

            ἐκτός ἀπό σένα, Κύριε;

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου, «Ἡ ἱκεσία ἑνός Ἁγίου», β΄ ἔκδ. (Ἀθήνα: Ἐκδόσεις «ΣΠΟΡΑ», 1994), σελ. 235