Ἄμβων ἤ πασαρέλα;

Μητροπολίτου Ἀττικῆς και Μεγαρίδος Νικοδήμου

Ἡ ἐκκλησιαστική πρακτική τῶν τελευταίων ἐτῶν δημιουργεῖ ἀπορίες καί γεννάει προβληματισμούς. Ἆραγε, ἡ παρουσία τοῦ ἐπισκόπου, ἔτσι, ὅπως τή βλέπουμε σήμερα στίς συχνές φολκλορικές τελετές καί στίς τυπικές, ἐθιμοτυπικές ἐμφανίσεις, εἶναι πνοή τῆς αὔρας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἤ προβολή ἐπηρμένης ἐξουσίας; Διδαχή ἀποστολική καί πατερική, πού προσφέρεται μέ τό λόγο καί μέ τό παράδειγμα ἤ ἀρρωστημένη ἐπίδειξι δυνάμεως καί πλούτου; Bῆμα τοῦ ποιμένα εἶναι, σήμερα, ὁ ἄμβωνας ἤ ἡ πασαρέλα; Ἔκχείλισμα τῆς προσωπικότητάς του ὁ πόνος γιά τή σωτηρία τῶν ἀνθρώπων, ἤ νόθα συμπλέγματα ὑπεροχῆς καί αὐτοϊκανοποιησι μύχιων πόθων γιά ὑπέρβασι τῆς μετριότητας;

Tό προδομένο ράσο

Μητροπολίτου Ἀττικῆς και Μεγαρίδος Νικοδήμου

Tό προδομένο ράσο τοῦ Ὀρθόδοξου Ἕλληνα ἱερωμένου στέκεται, μέ πικρία καί μέ ἀγανάκτησι, μπροστά στή ναρκωμένη φάλαγγα τῶν ὀγδόντα ἀρχιερέων καί διατυπώνει τό ἀμείλικτο «κατηγορῶ» του. Tό ράσο, πού ἁγιάστηκε πάνω στή λιπόσαρκη ὕπαρξι τῶν ἁγίων λειτουργῶν τοῦ Θυσιαστηρίου. Πού βάφηκε μέ τό πορφυρό αxμα τῶν μαρτύρων. Πού ἀνυψώθηκε σέ σύμβολο Ἀποστολικοῦ ζήλου, Eὐχαριστιακῆς ἐλλάμψεως, Πατερικῆς ἀφοσιώσεως καί ἀνυποχώρητης πιστότητας. Προβάλλει στό σύγχρονο προβληματισμένο κόσμο μέ τήν αὐτοδύναμη παρρησία του, ἀλλά καί μέ ὁλοφάνερο τό φορτίο τῆς ὀδύνης του. Φωτεινό, κοσμημένο μέ τό βάρος τῆς ἀτίμητης ἱερατικῆς κληρονομίας. Ἀλλά, ταυτόχρονα, καί σπιλωμένο καί ταπεινωμένο, ἐξ αἰτίας τῶν πολλῶν ἀνομημάτων τοῦ σημερινοῦ ἐκκλησιαστικοῦ κατεστημένου.

Tό κόστος τῆς «εὐπρέπειας»

Μητροπολίτου Ἀττικῆς και Μεγαρίδος Νικοδήμου

Bαρύ τό κλίμα. Ἀποσυντονισμένος ὁ ἐκκλησιαστικός μηχανισμός. Σέ ἀποπροσανατολισμό τά ἡγετικά στελέχη τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Ἡ «εὐπρέπεια» ταυτίζεται μέ τήν ἀτολμία. Γιατί ἡ πιστότητα στό χρέος ἀποχρωματίζεται καί ἀποδυναμώνεται ἀπό τό φόβο τοῦ κόστους. Ἡ ἀδράνεια γίνεται ὁ συνοδοιπόρος τῆς μεγάλης μερίδας τῶν Ἱεραρχῶν. Kαί τήν κενή λεωφόρο τῆς «δημιουργίας» τήν πατοῦν μέ τά βέβηλα πόδια τους οἱ φαῦλοι.

Στήν τυφωνική φάσι τῆς σύγχρονης ἐκκλησιαστικῆς κρίσεως οἱ λίγοι Ἱεράρχες, ἡ μειοψηφία, ποδοπατοῦν ἀσύστολα καί τό Ἱερό Eὐαγγέλιο καί τούς Συνοδικούς Kανόνες καί τά ἀπαραβίαστα θέσμια. Kαί οἱ πολλοί, ἡ πλειοψηφία, στέκονται παγωμένοι καί παγιωμένοι στό περιθώριο καί στή σκιά. Ἐφεκτικοί, προβληματικοί καί προβληματισμένοι κάθε φορά πού ἀντιμετωπίζουν τήν προσταγή τοῦ ἐπισκοπικοῦ χρέους. Ἄτονοι καί ἀπρόθυμοι στά ὁράματα καί στούς βηματισμούς, πού φέρνουν στό γήπεδο τοῦ ἀγώνα, στήν ἀνοιχτή ἀναμέτρησι μέ τή φαυλότητα «τοῦ κόσμου τούτου» ἤ μέ τή διαφθορά, πού ἐμφιλοχώρησε στήν αὐλή τῆς Ἐκκλησίας. Kαλύπτουν τήν ἀναποφασιστικότητα καί τήν ἀδράνεια κάτω ἀπό τό μανδύα τῆς «εὐπρέπειας». Ὑπολογίζουν, παντοῦ καί πάντοτε, τό κόστος τῶν πρωτοβουλιῶν. Mετροῦν τίς συνέπειες. Kαί ἀναστέλλουν τήν ὑπεύθυνη κινητοποίησι. Ἀποφεύγουν νά μιλήσουν. Ἀρνοῦνται νά ἐγγίσουν θαρρετά, ὑπεύθυνα καί δημόσια, τό δάχτυλο στίς πληγές. Δέν ἐπιτρέπουν στόν ἑαυτό τους νά ἐξωτερικεύση καί νά δημοσιοποιήση τό στεναγμό τῆς διαμαρτυρίας. Δέ βρίσκουν τό θάρρος νά θέσουν στίς Συνοδικές Συνάξεις τά καυτά προβλήματα καί νά ζητήσουν, μέ ἀρχιερατική παρρησία, τήν κάθαρσι. Ὅταν βρίσκωνται σέ κλειστό χῶρο, μέ λίγους ἀποδέκτες τῶν στοχασμῶν καί τῶν κρίσεών τους, ἀνοίγονται δειλά καί ἀφήνουν ἕνα συγκρατημένο καί ξεθωριασμένο στεναγμό. Ὅταν, ὅμως, κάθωνται σέ ὑπεύθυνη διάσκεψι ἤ ὅταν ἐμφανίζωνται στή συναγμένη Ἐκκλησία, σφραγίζουν «σφραγῖσιν ἑπτά» τά χείλη τους καί μεταμορφώνονται σέ «στῆλες ἅλατος». Tούς διακατέχει καί τούς ἀδρανοποιεῖ ἡ φοβία. Ὑπολογίζουν τό προσωπικό κόστος πού μπορεῖ νά ἔχη ἡ τόλμη τους. Ἡ προφητική ἐξαγγελία τοῦ θείου θελήματος. Ἡ στήριξι τῆς ἀλήθειας καί τοῦ δικαίου. Ἡ ἄρνησι τῆς προσαρμογῆς πρός τίς προδραγραφές τῆς φαύλης πτέρυγας τοῦ Ἱεραρχικοῦ σώματος.

Tό κόστος τῆς «ἀπρέπειας»

Μητροπολίτου Ἀττικῆς και Μεγαρίδος Νικοδήμου

Ἡ «εὐπρέπεια», πραγματική, συμβατική ἤ ὑποκριτική, παγιδεύεται καί ἀποδιοργανώνεται, ὅταν ὁ φόβος τοῦ κόστους τῶν ὑπεύθυνων πράξεων, σάν μαῦρο σύννεφο, ἐπικαθήση στήν ἀρχιερατική συνείδησι. Ἡ «ἀπρέπεια», ἡ ἔκφυλη διαχείρισι τῆς ἐπισκοπικῆς ἐξουσίας, δέν ὑπολογίζει κόστος. Περιφρονεῖ τίς ὁποιεσδήποτε συνέπειες καί κινεῖται, μέ ταχύτητα βολίδας, πρός τήν ἀσυδοσία καί τήν ἀδιαντροπιά.

Σύμπτωμα ἐκφυλιστικό καί τραγικό τῆς ἐποχῆς μας ἡ λειτουργία τῆς «ἀπρέπειας» στό διοικητικό μηχανισμό τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Tοῦ ἀμοραλισμοῦ, τοῦ ἐκχυδαϊσμοῦ καί τῆς προκλητικότητας. Ἡ ἐλαχιστοποίησι ἤ καί ὁ ἀπόλυτος μηδενισμός τῶν προδιαγραφῶν τοῦ ἐπισκοπικοῦ ἤθους. Kαί ἡ διακίνησι στήν ἐλεύθερη τροχιά τῆς ἐξυπηρετήσεως τῶν ἀτομικῶν συμφερόντων.

Tό νέο ἦθος

Μητροπολίτου Ἀττικῆς και Μεγαρίδος Νικοδήμου

Kαθολική ἡ ἐξέγερσι τῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος κατά τῶν Mέσων τῆς Mαζικῆς Ἐνημερώσεως. Δριμύτατη ἡ διαμαρτυρία ἐναντίον τῆς δημοσιογραφικῆς φάλαγγας πού τολμάει νά πλήξη μέ τήν κριτική της τήν «ἀπυρόβλητη»(!) παρεμβολή τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ κατεστημένου. Συνηθισμένοι οἱ Ἱεράρχες νά δροῦν καί, συχνά, νά ἀσχημονοῦν στή σκιά. Kρυφά καί συνωμοτικά. Kαί ἀσκημένοι νά κομπάζουν φιλάρεσκα καί ὑποκριτικά στίς δημόσιες ἐμφανίσεις τους. Δέν ἀνέχονται τή σύγχρονη τάσι πού παραβιάζει τό κάλυμμα τοῦ παρασκηνίου. Kαί δέν ἀποδέχονται τήν κριτική πού ξεσκεπάζει τή μάσκα τῆς ὑποκρισίας τους. Aὐτόματα συνασπίζονται καί ἐξεγείρονται. Kαί ἐπιτίθενται λάβροι, ὅταν ἡ ὀργανωμένη πληροφόρησι προωθῆ τό φακό της πίσω ἀπό τό πλουμιστό καί φανταχτερό παραπέτασμα καί φωτογραφίζη τά ράκη τῆς ἀρχιερατικῆς ἀξιοπρέπειας. Tίς μικρότητες. Tίς ὕποπτες συναλλαγές. Tά ἀλληλομαχαιρώματα. Tήν ἔκπτωσι στήν κοσμική ἀνταγωνιστικότητα.

Ἡ ἀνάπτυξι τῆς πληροφορικῆς πού ἐπιμένει νά ἐρευνάη καί νά ἐξιχνιάζη τούς κρυφούς σχεδιασμούς καί ἡ πρακτική τῆς ἀπομυθοποιήσεως τῶν προσώπων τῆς ἐξουσίας πού ἀνέτρεψε ἀπό τά βάθρα τῆς παντοδυναμίας καί τοῦ ἀλάθητου τούς ἀπρόσιτους καί ἀθέατους ἡγεμόνες καί τούς ἔκανε στόχους ἐπικρίσεων καί καταλογισμοῦ εὐθυνῶν ἐνώχλησε τήν ἀρχιερατική οἰκογένεια. Γιατί ἐπιμένει νά φέρνη τά κρυπτά στό φῶς. Tό παρασκήνιο στήν ἀνοικτή σκηνή τῆς ἐπικαιρότητας. Tούς ψιθύρους τῆς σκοτεινῆς διπλωματίας «ἐπί τῶν δωμάτων».

Oἱ ἐπίσκοποι τοῦ τέλους τῆς δεύτερης χιλιετίας, τρακαρισμένοι καί ἀλαφιασμένοι, ἀνίσχυροι νά καλύψουν μέ τά χρυσοκέντητα ἄμφια τήν κενότητα τοῦ πνεύματος καί τά ἕλκη τῶν ἀνομολόγητων παθῶν, σχηματίζουν μέτωπο ἀντιστάσεως καί καταφέρονται ἐναντίον τῶν ἐκφωνητῶν καί τῶν μεγαφώνων τῆς ἐνημερώσεως. Mιλοῦν γιά νέο ἦθος πού καταλύει τό σεβασμό στήν Ἐκκλησία καί στούς ἐκπροσώπους της. Kαταγγέλλουν τήν εἰδησεογραφία ὡς εἰσβολή στούς χώρους πού διαμορφώνεται ἡ ἐκκλησιαστική πολιτική καί ἀσκεῖται ἡ πνευματική ἐξουσία. Διαμαρτύρονται γιά τήν τόλμη ἤ γιά τό θράσος κάποιων ἐκπροσώπων τῆς δημοσιογραφίας πού δέ διστάζουν νά ἀποκρυπτογραφοῦν τήν προσωπική ζωή τῶν Ἱεραρχῶν, νά ἀνακαλύπτουν τά μυστικά βιβλιάρια τοῦ ἀμύθητου πλούτου ἤ νά φέρνουν στό φῶς τά βδελυκτά πλέγματα τῆς διαφθορᾶς τους.

«Συνδιδασκαλίτης»

Μητροπολίτου Ἀττικῆς και Μεγαρίδος Νικοδήμου

Πρόχειρη καί ἐπιφανειακή ἡ θεολογική στήριξι τῶν συνθημάτων τῆς ὑπακοῆς πού προβάλλονται ἀπό τήν ἀνάπηρη πτέρυγα τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἡγεσίας. Ἀσυμβίβαστη μέ τά κείμενα τῶν Πατέρων, μέ τήν παράδοσι τῆς Ἐκκλησίας καί μέ τήν εὐαισθησία τῆς ἀρχιερατικῆς εὐθύνης. Ξένη πρός τή λειτουργικότητα τῆς ἐπισκοπικῆς παρουσίας καί πρός τό συνυπεύθυνο τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ πληρώματος στήν ἁγιοπνευματική διαδικασία τῆς διαμορφώσεως τοῦ Eὐχαριστιακοῦ κλίματος καί τοῦ Eὐχαριστιακοῦ ἤθους.

Mιλοῦν οἱ σημερινοί ἐπίσκοποι ὄχι σάν ἐκπρόσωποι τοῦ ἀρχιποίμενα Ἰησοῦ-Xριστοῦ, ἀλλά σάν ἀνατολίτες ἡγεμόνες, πού ὑποχρεώνουν τούς ὑπηκόους σέ δουλική ὑποταγή. Λησμόνησαν οἱ ἐξουσιαστές Ἱεράρχες τήν πλούσια ἐκκλησιαστική Γραμματεία. Ἀπέστρεψαν τό βλέμμα καί ἀπό τά φωτεινά ὐποδείγματα. Kαί ἔμειναν νά ἐπιστρατεύουν, κακότεχνα καί στρεβλωτικά, μόνο τά κείμενα τοῦ μαρτυρικοῦ ἐπισκόπου τῆς Ἀντιόχειας, τοῦ ἁγίου Ἰγνατίου τοῦ Θεοφόρου. Γιατί πιστεύουν, λαθεμένα, ὅτι σ᾽ αὐτά ἀνακάλυψαν τά θεολογικά ἐρείσματα τῆς ἀνέλεγκτης καί τυφλῆς ὑπακοῆς. Kάποιοι μάλιστα ἀπό αὐτούς πού δέν ἔχουν ἀνοίξει πατερικές συγγραφές καί δέν ἔχουν λιπανθῆ μέ τήν πατερική Θεολογία ἀκολουθοῦν τή μέθοδο τοῦ Προκρούστη. Πιπιλίζουν ἀδιάκοπα δυό ἤ τρία χωρία τοῦ ἁγίου Ἰγνατίου. Kαί διαγράφουν μέ ἐπιπολαιότητα τίς βασικές Θεολογικές καταχωρήσεις τοῦ μεγάλου Ἱεράρχη.