ΕΙΣ ΑΔΟΥ ΚΑΘΟΔΟΣ
ΔΩΡΟ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ

Σάββατο Ἑσπέρας
δ΄ Ἀπόστιχο, Ἦχος β΄

Κείμενο Ζωοδότα Χριστέ, ἑκουσίως Πάθος ὑποστάς διά θνητούς, ἐν Ἅδῃ δέ κατελθών ὡς δυνατός, τούς ἐκεῖ τήν ἔλευσιν μείνοντας τήν σήν, ἀφαρπάσας ὡς ἐκ χειρός κραταιοῦ, Παράδεισον ἀνθ’ Ἅδου οἰκεῖν δεδώρησαι· διό καί ἡμῖν τοῖς δοξάζουσιν τήν σήν τριήμερον Ἔγερσιν, δώρησε ἰλασμόν ἁμαρτιῶν, καί τό μέγα ἔλεος.

Μετάφραση Χριστέ, Σύ πού δίνεις τή ζωή, μέ τή θέλησή Σου ὑπέστης Πάθος γιά τούς θνητούς, καί ὡς δυνατός ἀφοῦ κατέβηκες στόν Ἅδη, αὐτούς πού ἐκεῖ περίμεναν τήν δική σου ἔλευση, ἀφοῦ ἅρπαξες σάν ἀπό ἕνα ἰσχυρό χέρι, ἔχεις δωρήσει νά κατοικοῦν στόν Παράδεισο ἀντί τοῦ Ἅδη, γι' αὐτό καί σέ μᾶς πού δοξάζουμε τήν δική σου τριήμερη Ἔγερση, δώρισε ἐξιλέωση τῶν ἁμαρτιῶν καί τό μέγα ἔλεος.

Θεολογική ἑρμηνεία

Ἀρχιμ. Εἰρηναίου Μπουσδέκη

Ἑκούσιο πάθος γιά τούς θνητούς.

Ὁ θάνατος ἐδῶ δέν παρίσταται ὡς ἡ ἔσχατη ταπείνωση τοῦ θεανθρώπου. Ὁ θεάνθρωπος κατέρχεται στόν Ἅδη, ἐκεῖ πού παρέμεναν οἱ ψυχές καί περίμεναν τήν ἔλευσή του (ἀφοῦ προσδοκοῦσαν τόν ἐρχόμενο Μεσσία καί Λυτρωτή τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων). Κατέρχεται ὡς κυρίαρχος καί ἐξουσιαστής καί νικητής τοῦ Ἅδη. Ἀφαρπάζει ἀπό τά χέρια τοῦ διαβόλου (πού ἔχει τήν ἐξουσία τοῦ θανάτου, τόν τό κράτος ἔχοντα τοῦ θανάτου τοὐτέστι τόν διάβολο) μέ δύναμη τίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων. Καί μέ τήν ἀνάστασή του τίς βγάζει ἀπό τόν σκοτεινό Ἅδη, τίς φωτίζει. Καί μετά τούς χαρίζει καί πάλι τόν παράδεισο γιά κατοικία.

Κι ὅλοι ἐμεῖς μπρός σ’ αὐτή τή δύναμη καί τήν ἐξουσία τοῦ Θεοῦ δοξάζουμε τήν τριήμερη ἔγερσή του καί ἱκετεύουμε ἐξιλέωση ἀπό τίς ἁμαρτίες μας.