Ἴση ἀγάπη σέ ὅλους

«Ἐάν τινας μέν μισῇς, τινάς δέ οὐδέ ἀγαπᾷς, οὐδέ μισεῖς, ἑτέρους δέ ἀγαπᾷς, ἀλλά συμμέτρως, ἄλλους δέ σφόδρα ἀγαπᾷς, ἐκ ταὐτης τῆς ἀνισότητος γνῶθι, ὅτι μακράν εἶ τῆς τελείας ἀγάπης, ἥτις ὑποτίθεται πάντα ἄνθρωπον ἐξ ἴσου ἀγαπῆσαι.
(Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητῆ, «Περί ἀγάπης Κεφάλαια», Ἑκατοντάς Δευτέρα 10)».

Ἄν κάποιους τούς μισεῖς καί κάποιους οὔτε τούς ἀγαπᾶς οὔτε τούς μισεῖς, κάποιους δέ ἄλλους τούς ἀγαπᾶς, ἀλλά συγκρατημένα καί κάποιους τούς ἀγαπᾶς μέ σφοδρότητα, γνώριζε, ὅτι, μέ τίς διακρίσεις σου αὐτές καί μέ τήν ἀνισότητα τῆς προσφορᾶς τῆς ἀγάπης σου, βρίσκεσαι πολύ μακριά ἀπό την τέλεια ἀγάπη, πού ὁρίζει καί συμβουλεύει νά προσφέρεται ἡ ἀγάπη ἐξ ἴσου σέ κάθε ἄνθρωπο.

Ἀπ’ τό βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου, «Σπουδή ἀγάπης», α΄ ἔκδ. (Ἀθήνα: Ἐκδόσεις «ΣΠΟΡΑ», 1997), σελ. 134