Περιοδικό «’Ελεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 228, 1-5-2008

Στόν ὑπουργό τῆς Δικαιοσύνης

κ. Χατζηγάκη

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου

Ἐξοχότατε κ. ὑπουργέ

Στά πλαίσια τῶν πολυδιάστατων, σοβαρότατων καθηκόντων σας, θεωρήσατε ἀναγκαῖο καί ἐπεῖγον νά ἀσχοληθεῖτε μέ τόν ἐξόχως εὐαίσθητο καί ἐπικίνδυνα κλονισμένο θεσμό τοῦ γάμου. ῎Ισως σ᾿ αὐτό νά σᾶς ἔσπρωξε ἡ ἀνάλυση τῆς εἰκόνας, πού παρουσιάζει σήμερα ὁ γάμος στήν ἑλληνική ἐπικράτεια. ῎Ισως νά σᾶς ἐπηρέασαν καί κινήσεις, πού σημειώθηκαν σέ ἄλλες χῶρες τῆς ἠπείρου μας ἤ τῶν ἄλλων ἠπείρων. Τό γεγονός εἶναι ὅτι δημοσιοποιήσατε -αἰφνίδια- τήν πρόθεσή σας νά παρέμβητε δυναμικά στό κωδικοποιημένο δίκαιο καί στήν “ἀπ᾿ αἰώνων” καταξιωμένη πρακτική τῆς οἰκογενειακῆς συμβίωσης καί νά ἀνοίξετε διόδους πρός τήν ἐλεύθερη καί μή ὑποκείμενη σέ ὁποιαδήποτε δέσμευση, διαβίωση. ᾿Ανακοινώσατε, μέ δηλωσή σας στούς δημοσιογράφους καί μέ ἀναλυτική στήριξη τῶν σχεδιασμῶν σας, πού δημοσιεύτηκε στήν ἐφημερίδα “Τό Βῆμα” τῆς Κυριακῆς 9 Μαρτίου 2008, ὅτι ἔχετε ἕτοιμο τό σχετικό Νομοσχέδιο καί ὅτι θά τό καταθέσετε σύντομα στή Βουλή τῶν ῾Ελλήνων. Μέ τήν ἐπιψήφισή του, θά παρέχεται ἡ εὐχέρεια παράκαμψης τῆς δεσμευτικῆς πράξης τοῦ θρησκευτικοῦ ἤ τοῦ πολιτικοῦ γάμου. Θά ἀρκεῖ ἡ σύναψη ἑνός ἁπλοῦ “συμφώνου ᾿Ελεύθερης συμβίωσης”. Τό Σύμφωνο αὐτό θά συντάσσεται καί θά ὑπογράφεται, ἐνώπιον τοῦ Συμβολαιογράφου καί θά ἀκυρώνεται μέ τήν ἁπλή, ἐξώδικη δήλωση τοῦ ἑνός τῶν συμβαλλομένων, ὅταν, γιά τόν ἕνα ἤ τόν ἄλλο λόγο, δέν ἐπιθυμεῖ τή συνέχιση τῆς ἔγγαμης συμβίωσης.

῾Η δήλωσή σας αὐτή -σᾶς εἶναι γνωστό- ξεσήκωσε θύελλα. Δέσμες λεκτικῶν βελῶν τοξεύτηκαν πρός τήν ἡγετική σας καθέδρα. Καί ἀναλύσεις διαφόρων παραγόντων δίχασαν καί τή λαϊκή μάζα. ᾿Αναστάτωσαν τούς ψηφοφόρους σας καί ἐντολοδότες σας καί τούς παρακίνησαν νά αὐτοστρατευτοῦν στήν παθιασμένη  στήριξη ἤ στό ὀργισμένο γκρέμισμα τοῦ νομικοῦ μορφώματός σας. Κάποιοι τό χαρακτήρισαν παράτολμο καί καταλυτικό. Κάποιοι ἄλλοι τό θεώρησαν ἄτολμο καί ἀσύμβατο μέ τά προοδευτικά ρεύματα τῆς ἐποχῆς μας.

Σεῖς, πρίν ἀκόμα ἐκδηλωθοῦν οἱ “προοδευτικές”(!) ἤ οἱ “ὀπισθοδρομικές”(!) ἀντιδράσεις τῶν ψηφοφόρων σας, σπεύσατε νά διασπείρετε στήν κοινή γνώμη τήν αἰσιόδοξη διαβεβαίωση, πώς κινηθήκατε, ἀποκλειστικά καί μόνο, ἀπό τό ἐνδιαφέρον νά τιμήσετε τήν ἀνθρώπινη ὕπαρξη. Νά παραμερίσετε τίς δικαστικές διαδικασίες, πού δυσκολεύουν ἤ καί παρεμποδίζουν τή διάλυση τοῦ νομικά μόνο ὑφιστάμενου νεκροῦ γάμου. Νά ἀναδείξετε τήν ἀτομική ἐλευθερία, ὡς τό ἀδιαπραγμάτευτο προνόμιο τοῦ προσώπου. Καί νά ἐξασφαλίσετε σέ ὅλους τό δικαίωμα τοῦ φτερουγίσματος τῆς παγωμένης ἀνθρώπινης καρδιᾶς σέ ἄλλη, περισσότερο θερμή καί περισσότερο φιλόξενη στέγη.

Κατά τήν ἀνάπτυξη, μάλιστα, αὐτῆς τῆς διαλεκτικῆς σας, δέν παραλείψατε νά ἀναφερθεῖτε καί στήν ἑλληνική, ᾿Ορθόδοξη ᾿Εκκλησία καί στίς ἐνδεχόμενες ἀμφισβητήσεις Της ἤ ἀντιδράσεις Της. Διατυπώσατε τήν ἄποψη, πώς ἡ δομή καί οἱ κατευθύνσεις τοῦ Νομοσχεδίου σας εἶναι καθαρές καί μελετημένες. Δέν ἐγγίζουν καί δέν παρεμβαίνουν στό καθιερωμένο καί θεσπισμένο τυπικό τοῦ θρησκευτικοῦ γάμου. ᾿Επιδιώκουν μόνο τήν λύση τῶν γόρδιων δεσμῶν, πού κρατοῦν, τυπικά ἤ νομικά, ὑπαρκτούς τούς ἀποτυχημένους καί διαλυμένους γάμους. Καί, μέ δεδομένη αὐτή τήν προοπτική τοῦ Νομοθετήματός σας, ἐκφράσατε τήν πίστη σας, ὅτι οἱ σχεδιασμοί σας θά γίνουν κατανοητοί καί δέν θά προκαλέσουν τήν ἀντίδραση τῆς ᾿Εκκλησίας.

***

Μέ τοῦτο τό “κείμενο-ἀναφορά” δέ θά ἐπιδιώξω νά προσθέσω ἕνα ἀκόμα ἐπαινετικό ἤ καταδικαστικό δημοσίευμα στή δέσμη ἐκείνων, πού διατυπώθηκαν, μετά τήν ἀνακοίνωση τῶν προθέσεών σας. Συγκρατώντας τόν κοινό σ᾿ ὅλους μας αὐθορμητισμό καί τά ξεσπάσματα, πού βιάζονται νά δηλοποιήσουν τίς πύρινες, ψυχικές μας ἀντιδράσεις, θά ἐπιχειρήσω νά σᾶς ἐπισημάνω, μέ νηφάλια διατύπωση, ἕνα προβληματισμό, πού ἀναδύεται μετά τήν ἀνάγνωση τοῦ ἐνυπόγραφου δημοσιεύματός σας.

᾿Αποφασίσατε νά θεσμοθετήσετε μιά τρίτη μορφή συμβίωσης, πέρα ἀπό αὐτές, πού ἰσχύουν “ἄχρι τοῦ νῦν”. Νά στήσετε ἕνα νοικοκυριό μέ ὀρθάνοιχτες τίς πόρτες. ῎Ετσι, πού ὁ σύζυγος ἤ ἡ σύζυγος, ὁ πατέρας ἤ ἡ μάνα, νά μποροῦν, ἄνετα καί δίχως τήν παραμικρή ἀνασταλτική παρέμβαση, νά δραπετεύουν -καί μιά καί δυό καί πολλές φορές- καί νά ἀναζητοῦν ἀλλοῦ τήν ὁλοκλήρωση τῆς εὐτυχίας τους.

῎Αν ἡ εὔκολη φυγή ἀποτελεῖ λύση τοῦ προβλήματος τῆς ἀσυμφωνίας τῶν δυό συζύγων ἤ γενεσιουργό αἰτία τῆς φοβίας καί τῶν ὑποψιῶν, ὅτι ὁ παραμικρός κραδασμός μπορεῖ νά γκρεμίσει τό οἰκοδόμημα τῆς σφοδρῆς ἐρωτικῆς ἀγάπης, εἶναι πρόβλημα, πού δέν ἀπαντᾶται καί, πολύ περισσότερο, δέν ἐπιλύεται μέ τίς ἀνακοινώσεις σας.   

Προσδοκία καί ἀπαίτηση τοῦ ἀνεπηρέαστου πολίτη καί, πολύ περισσότερο, τοῦ μπλεγμένου στίς δαγκάνες ἑνός ἀποτυχημένου γάμου, εἶναι νά μή προκαλέσετε περισσότερα καί ὀξύτερα προβλήματα, προσπαθώντας νά θεραπεύσετε τά ὑπάρχοντα. Οἱ ἀποφάσεις σας δέν μπορεῖ νά εἶναι οὔτε στιγμιαῖες, οὔτε αὐθαίρετες. Προϋποθέτουν μακρά, προσεκτική μελέτη καί ἐπίμονη βάσανο. ῞Ενας ὑπεύθυνος ἡγέτης δέν πιάνει, ξαφνικά, τό μολύβι, γιά νά ἐπενδύσει τίς ἀντιδράσεις τῆς στιγμῆς μέ νομοθετικό περίβλημα. Σκέφτεται, ἀκούει γνῶμες, συλλέγει ἀπόψεις, τίς ἐπεξεργάζεται, τίς σταθμίζει καί ἀφοῦ καταλήξει σέ κατασταλαγμένα πορίσματα, δρομολογεῖ τήν κατάρτιση καί τήν ἐπιψήφιση τοῦ νομοσχεδίου του.

Θέλω νά πιστεύω -ἄν καί τά περιστατικά δέν μοῦ τό εἰσηγοῦνται- ὅτι τή διαδικασία αὐτή δέν τήν παραλείψατε. Γιά νά προωθήσετε τίς ἀνήσυχες σκέψεις σας καί γιά νά κατασταλάξετε στή διατύπωση τοῦ συγκεκριμένου Νομοσχεδίου σας, θά μείνατε, ἐπί μακρό διάστημα, ψυχρός ἀποδέκτης σειρᾶς προτάσεων -γιατί ὄχι- καί νευρωτικῶν ἀντιδράσεων. Μερίδα ῾Ελλήνων πολιτῶν, πού σᾶς τιμοῦν μέ τήν ψῆφο τους, θά σᾶς ζήτησαν νά τούς βοηθήσετε νά ἀπαλλαγοῦν, ὅσο τό δυνατό πιό γρήγορα καί πιό ἀνώδυνα, ἀπό τά δεσμά ἑνός ἀποτυχημένου γάμου ἤ μιᾶς καταψυγμένης συστέγασης. ῎Αλλοι, κάνοντας προσφυγή στίς καθολικά ἀποδεκτές ἀρχές τῆς ἀτομικῆς ἐλευθερίας καί στά δικαιώματα αὐτοπροσδιορισμοῦ τοῦ κάθε προσώπου, θά σᾶς εἰσηγήθηκαν νά χαλαρώσετε τίς πιεστικές δεσμεύσεις, πού δέν τίς ἀντέχει ἡ νέα γενιά καί νά ἀφήσετε ἐντελῶς ἐλεύθερα τά περιθώρια σύναψης καί διάλυσης τῆς συμβίωσης. Καί ἄλλοι, περισσότερο “προοδευτικοί”(!!), θά σᾶς εἰσηγήθηκαν, πώς ἕνα πρῶτο ἡμιτολμηρό βῆμα, θά δώσει τήν εὐχέρεια νά ἐπιχειρηθεῖ, στό πολύ κοντινό μέλλον, τό δεύτερο, τό τολμηρότερο καί ριζοσπαστικότερο, ἡ παροχή τῆς ἄδειας σύναψης γάμου καί στά ὁμόφυλα ἄτομα.

Τό ἐνδεχόμενο νά σᾶς ὑποβλήθηκαν ὑπομνήματα ἤ καί νά σᾶς ἀσκήθηκαν πιέσεις οὔτε ἀπίθανο τό βρίσκω, οὔτε ἀπαράδεκτο. ᾿Εκεῖνο, ὡστόσο, πού θά τό χαρακτηρίσω προβληματικό καί ἀσύμφορο, εἶναι ὅτι ἐμφανίζεστε νά ἔχετε ἀκούσει μόνο μέ τό ἕνα σας αὐτί. ᾿Εντυπωσιαστήκατε καί ἐπηρεαστήκατε ἀπό τίς πιεστικές παρακλήσεις ἤ καί τίς ἐξοργισμένες διαμαρτυρίες τῆς μιᾶς πλευρᾶς. Καί δέ μετρήσατε τίς ἀρνητικές ἐπιπτώσεις, πού θά εἶχαν τά νομοθετικά σας ἀνοίγματα στήν ἄλλη, τήν ἀδύναμη καί περισσότερο εὐαίσθητη.

Φίλε κύριε ὑπουργέ, ἡ οἰκογένεια δέν ἀπαρτίζεται μόνο ἀπό τά δύο ὥριμα ἡλικιακά μέλη της, ἀπό τούς νέους ἀνθρώπους, πού θά ὑπογράφουν τό “Σύμφωνο τῆς ἐλεύθερης συμβίωσης”, ἀλλά καί ἀπό τά νέα βλαστάρια, πού θά προκύψουν. ᾿Από τά παιδιά, πού ἔχουν καί αὐτά ἴσα δικαιώματα μέ τούς γονεῖς τους καί ὑποχρεώνουν ὅλους μας νά τά σεβαστοῦμε. Δεσμεύουν  ἐκείνους, πού τά γέννησαν καί σᾶς, πού νομοθετεῖτε καί ὅλους μας, πού, μέ τόν ἕνα ἤ τόν ἄλλο τρόπο, διαμορφώνουμε τίς συνθῆκες τῆς ἀνάπτυξής τους, τῆς μόρφωσής τους καί τῆς πνευματικῆς ὡρίμανσής τους, νά τά ὑπηρετήσουμε προσεκτικά καί διακριτικά καί νά μήν προκαλέσουμε ρωγμές ἤ πληγές στίς εὐαισθητοποιημένες ψυχές τους.

Καί σᾶς ἐρωτῶ, κ. ὑπουργέ· Αὐτά τά παιδιά τά ἀκούσατε, πρίν φτάσετε στήν ὁριστική διατύπωση τοῦ “τολμηροῦ” ἤ, ὅπως θέλετε νά τό χαρακτηρίζετε, τοῦ “προοδευτικοῦ” νομοσχεδίου σας;

῎Ισως βιαστεῖτε νά ἀντικρούσετε τήν ἀνησυχία μου καί τήν προβληματική μου, παραπέμποντας στίς σχετικές ρυθμίσεις, πού ἐμπεριέχονται στό Νομοσχέδιό σας. Στήν ὑποχρέωση τῶν προσώπων, πού ὑπογράφουν τό “Σύμφωνο ἐλεύθερης συμβίωσης”, νά δηλώσουν, ἐξ ἀρχῆς, ποιός θά ἀναλάβει τή διατροφή καί τήν ἀνατροφή τῶν ἀνήλικων παιδιῶν, σέ περίπτωση διάλυσης τῆς συμβίωσης καί ποιός θά ἐπιβαρυνθεῖ μέ τήν καταβολή τῆς ἀπαραίτητης διατροφῆς τους.

᾿Αλλά, πρός Θεοῦ, πιστεύετε, ὅτι μέ αὐτές τίς ρυθμίσεις καλύπτονται οἱ ὑποχρεώσεις τῶν γονιῶν πρός τά παιδιά τους καί διευκολύνεται ἡ ὁμαλή ἀνάπτυξή τους; Διερωτηθήκατε, ἆραγε, μήπως ἡ ἐξώδικη δήλωση, πού θά φτάσει στήν οἰκογενειακή ἑστία μέ τό δικαστικό κλητήρα καί θά ἀναγγείλει τόν τερματισμό τῆς συμβίωσης τῶν γονιῶν τους, λειτουργήσει ὡς κεραυνός στόν οὐρανό τῆς ψυχῆς τους, ὡς πυρπόληση τῶν ὀνείρων τους καί ὡς ἀνάφλεξη παθῶν ἐκδίκησης, καταστροφῆς ἤ καί αὐτοκαταστροφῆς; ῾Υπολογίσατε τί σημαίνει γιά τό παιδί νά χάσει, σέ μιά ἀπρόβλεπτη στιγμή, τή μητρική ἀγκαλιά καί νά ἀντικρύσει, μέσα στήν οἰκογενειακή στέγη μιά δεύτερη γυναίκα, πού θά τοῦ προταθεῖ ὡς μάνα, ἐνῶ ἐκεῖνο θά τή βλέπει καί θά τήν ἀντιμετωπίζει ὡς παρείσακτη; Προβληματιστήκατε, ὄχι σάν ὑπουργός, ἀλλά σάν πατέρας, τί σημαίνει νά στερηθεῖ τό ἄγουρο παιδί τό πατρικό χάδι καί νά πέσει, ξαφνικά, στό σκοτάδι τῆς ἀδιαφορίας τοῦ “ἀναπληρωτῆ πατέρα” καί στήν παγωνιά τῆς ἀστοργίας;

Δέν ἔχετε παρακολουθήσει, ἴσαμε σήμερα, τίς δραματικές ἐξελίξεις τῶν ὑπάρξεων, πού στερήθηκαν, κατά τήν ἄνοιξη τῆς ζωῆς τους, τήν ἀγαπητική ἐξάρτηση ἀπό τούς γνήσιους γονεῖς τους, τήν ὑπέρμετρη φροντίδα, τό βλέμμα τῆς στοργῆς, τή γλυκύτητα τῆς συγγνώμης; ῎Αν ὅλα αὐτά τά ἔχετε παρακολουθήσει ἤ, ἀκριβέστερα, ἄν τά ἔχετε ζήσει, πῶς ὑποκύπτετε στήν πρακτική τῆς μειοδοσίας; Στόν ψυχρό προκαθορισμό τοῦ ἑνός, πού θά λειτουργήσει καί σάν πατέρας καί σά μάνα καί στή θέσπιση τῆς ὑποχρέωσης καταβολῆς τῶν ἐξόδων διατροφῆς τοῦ ἀνήλικου ἤ τῶν ἀνήλικων παιδιῶν;

***

Κύριε ὑπουργέ, στή δικαιοδοσία σας καί στήν εὐθύνη σας βρίσκονται οἱ φυλακές ἀνηλίκων. ᾿Εκεῖ στιβάζονται νεαρές ὑπάρξεις, πού πρίν ἀκόμα φτάσουν στό ἡλικιακό ὅριο τῆς χειραφέτησης καί τῆς αὐτόνομης πορείας στή διαδρομή τοῦ βίου, ἔχουν γλιστρήσει σέ παραβατικές συμπεριφορές, πού τίς κατέστησαν ἐπικίνδυνες γιά τή δημόσια τάξη καί τίς ὁδήγησαν στήν ἀναγκαστική στέρηση τῆς ἐλευθερίας τους. Σᾶς ἀπασχόλησε ποτέ τό καυτό ἐρώτημα, μήπως ἡ χαλασμένη ἑστία τῶν γονιῶν τους χάλασε στίς καρδιές τῶν παιδιῶν τους τήν ἰσόρροπη ἀνάπτυξη τῆς ἐλευθερίας καί τῆς εὐθύνης καί τά πέταξε, ξεκουρδισμένα ὄργανα καί ἀποσυναρμολογημένες μηχανές, στίς χωματερές τῶν ἀνεπιθύμητων;

Θά σᾶς κάνω μιά πρόταση. Τολμήσετε μιά ἐπίσκεψη στίς Φυλακές ἀνηλίκων τοῦ Αὐλώνα. Οὔτε ἄγνωστες σᾶς εἶναι, οὔτε μακρυά ἀπό τό ὑπουργικό σας γραφεῖο βρίσκονται. Μπῆτε στούς χώρους της, ὄχι γιά νά ἀσκήσετε ἐπιθεώρηση, ἀλλά γιά νά ἀναστραφεῖτε μέ τούς τροφίμους τοῦ ἱδρύματος. Μέ ἀνοιχτή τήν πατρική σας καρδιά. Μέ τεντωμένο τό ἐρευνητικό αὐτί σας.

Μόλις παραχωρήσετε κάποια ἄνεση, μόλις ζεστάνετε τήν ἀτμόσφαιρα, θά ἀκούσετε ἱστορίες, πού θά σᾶς κάνουν νά ριγήσετε. ῾Η ἐμπειρία τοῦ κάθε παιδιοῦ εἶναι ἕνα μυθιστόρημα ἀσύλληπτης τραγικότητας. ῾Η κάθε ἀφήγηση καί ἕνα βέλος, πού θά θολώσει τήν ἀτμόσφαιρα καί θά σᾶς κάνει νά νοιώσετε ἔνοχος. Αὐτά τά παιδιά ἔκαναν τά πρῶτα τους βήματα σέ χαλασμένα νοικοκυριά. ᾿Αντί γιά τή στοργή καί τό χάδι, ἔπεσαν πάνω τους οἱ ἀντεγκλήσεις καί οἱ ἀπειλές τῶν γονιῶν τους. Καί βρέθηκαν, ἀπροστάτευτα, στούς πέντε δρόμους. ᾿Από κεῖ καί πέρα ἄρχισε ὁ κατήφορος. Τό σκοτάδι στήν ψυχή. Καί τό μῖσος στό ἐργαστήρι τῶν σκοτεινῶν σχεδιασμῶν. Κατάληξη... τό “ἀναμορφωτικό κατάστημα”. Πρώιμη, ἀρνητική ἐμπειρία, ἡ στέ-ρηση τῆς ἐλευθερίας.

Μετά τήν ἐπίσκεψή σας αὐτή, κύριε ὑπουργέ, κατευθύνετε τό ἐρευνητικό σας βλέμμα στό αὔριο. ῎Αν, τελικά, ἰσχύσει τό καινούργιο σας νομοθέτημα, ἄν ὁ γάμος καταντήσει  μιά πρόχειρη συμβίωση, πού σήμερα ἀποφασίζεται καί αὔριο τορπιλίζεται, τί θά κάνετε μέ τή στρατιά τῶν παιδιῶν, πού θά λοξοδρομήσουν πρός τήν παραβατικότητα καί θά συναντήσουν μπροστά τους τό χωροφύλακα καί τό δικαστή;  Θά ἐπεκτείνετε- καί σέ ποιά κλίμακα;- τίς πτέρυγες τῶν σωφρονιστικῶν καταστημάτων σας; Θά βάλετε στίς φυλακές τῶν ἀνηλίκων, ὅπως τίς ὀνομάζετε, ὅλους τούς “ἀμφισβητεῖες” τῆς “ἐλεύθερης συμβίωσης”; ῞Ολα τά νεαρά παιδιά, πού, ἀντί γιά τή ζεστασιά τῆς οἰκογενειακῆς ἑστίας τους, γεύτηκαν τήν πικρία τῆς ἐγκατάλειψης καί τήν φρίκη τῆς μοναξιᾶς;  

Μιά τέτοια ἐξέλιξη θά εἶναι ἐκσυγχρονισμός; Θά εἶναι ἀπελευθέρωση ἀπό τή “συντήρηση” καί ἀπό τό “σκοταδισμό” καί προσχώρηση στά “προοδευτικά” κινήματα, πού ἀνοίγουν νέους ὁρίζοντες καί κατακυρώνουν τήν ἀτομική ἐλευθερία;

***

Κύριε ὑπουργέ, πιστεύω πώς δέ σᾶς διαφεύγει καί μιά ἄλλη πτυχή τοῦ σύγχρονου βίου. ῾Η ἀπουσία νοήματος καί ὁ σκοτισμένος ὁρίζοντας στήν ἀνάπτυξη τῶν διαπροσωπικῶν σχέσεων θολώνουν τίς συνειδήσεις τῶν νέων μας ἀνθρώπων καί τούς προκαλοῦν ψυχικά σύνδρομα, πού σηματοδοτοῦν ἀδιέξοδα. Τά μέσα τῆς μαζικῆς ἐνημέρωσης, ὁ ἔντυπος καί ὁ ἠλεκτρονικός Τύπος, ἀναπαράγουν, καθημερινά, εἰκόνες, πού ἐμπνέουν τρόμο. Μεγάλη μερίδα τῆς νεολαίας μας βιώνει τή βαρυθυμία τῆς ἀπογοήτευσης καί, σέ δεύτερη φάση, αὐτοπαραδίνεται στήν κατάθλιψη. Δέ γεύεται τή χαρά. Δέν ὁραματίζεται τήν ἀνάπτυξη καί τήν πρόοδο. Δέ συμμαχεῖ μέ τήν ἐλπίδα. Περπατάει μέ θλιμμένο τό πρόσωπο. Συστέλλει τή νεανική ὁρμή. Μηδενίζει τά ὄνειρα.

Καί -γνωστό αὐτό καί πρόξενο τρόμου- οἱ νέοι μας ἄνθρωποι, μέσα στήν ἀπόγνωσή τους, διαγράφουν τό ἄθλημα τῆς ζωῆς καί παραδίνονται στίς ἐξαρτήσεις τῶν ναρκωτικῶν καί στίς ψευδαισθήσεις τῆς χαυνότητας.

Βεβαιώνετε τήν κοινή γνώμη, κ. ὑπουργέ, ὅτι προχωρεῖτε στή θέσπιση τοῦ “Συμφώνου ἐλεύθερης συμβίωσης”, γιά νά προστατέψετε τά παιδιά, “πού ἀποκτῶνται ἀπό τήν ἐλεύθερη Συμβίωση”. ᾿Αλλά τό ἐνδιαφέρον σας καί ἡ ὀμπρέλα τῆς προστασίας, πού σχεδιάζετε νά προσφέρετε στά ταλαίπωρα καί δυστυχισμένα νεαρά ἄτομα, δέν προχωρεῖ πέρα ἀπό τόν καθορισμό τῆς “διατροφῆς” τους καί τήν ὑπόδειξη τῆς στέγης, πού θά τά στεγάσει, ὅταν χάσουν τή μιά ἀπο τίς δυό γονεϊκές ἀγκαλιές. Τά ψυχικά τους τραύματα σᾶς ἀφήνουν ἀσυγκίνητο. Δέν τά ἐπισημαίνετε καί δέν τά ἀντιμετωπίζετε.                

Σεῖς θρονιάζεστε στήν ὑπουργική καθέδρα καί νομοθετεῖτε “ἀφ᾿ ὑψηλοῦ”. ᾿Εμεῖς, οἱ λειτουργοί τῆς ᾿Εκκλησίας, κοινωνοῦμε στόν πόνο καί στήν ὀδύνη τῆς καθεμιᾶς ὕπαρξης. ᾿Αφουγκραζόμαστε τό στεναγμό. Συλλέγουμε τό δάκρυ. Καί ἀγωνιζόμαστε νά σταλάξουμε στήν πληγή τό βάλσαμο τῆς πίστης καί τό φῶς τῆς ἐλπίδας. Καί, μποροῦμε νά σᾶς διαβεβαιώσουμε, πώς ἕνα μεγάλο ποσοστό τῶν νέων παιδιῶν, πού βασανίζονται ἀπό τήν κατάθλιψη ἤ πού ἀφήνονται, δίχως ἀντίσταση, στά ναρκωτικά, μεγάλωσαν σέ χαλασμένα σπιτικά, ἔζησαν τίς διαμάχες καί τίς ἐρωτικές ἀπιστίες τῶν γονιῶν τους καί τελικά, γεύτηκαν τό φαρμάκι τῆς ἐγκατάλειψης καί τῆς ἀφόρητης μοναξιᾶς.

Πῶς νά κυττάξεις στό πρόσωπο ἕνα σημερινό ἔφηβο καί πῶς νά ἀπολογηθεῖς ἐκ μέρους τῆς κατεστημένης τάξης, στά “κατηγορῶ” του καί στό θρῆνο του, ὅταν τόν ἀκοῦς νά σέ πληροφορεῖ, ὅτι οἱ γονεῖς του τόν ἐγκατέλειψαν, ὅτι ἔχει ἕνα ἀδελφό ἀπό τούς ἴδιους γονεῖς, ἕνα ἀπό τόν ἴδιο πατέρα καί ἀπό ἄλλη μάνα καί ἕνα ἀπό τήν ἴδια μάνα καί ἀπό ἄλλο πατέρα; Καί πῶς νά μήν κλάψεις μαζί του, ὅταν, μέ θολό βλέμμα καί κατεβασμένο  κεφάλι, σοῦ ἀποκαλύπτει, πώς ὁ πατέρας του, κάθε φορά, πού τόν βλέπει, τόν συμβουλεύει νά “πάει νά αὐτοκτονήσει”;

Αὐτή εἶναι ἡ κατάσταση, σήμερα, κ. ὑπουργέ. Καί σεῖς, μέ τή νομιμοποίηση τῆς ἐλεύθερης συμβίωσης, δέν πρόκειται νά μειώσετε τό ζόφωση. Θά αὐξήσετε τόν ἀριθμό τῶν ἐγκαταλειμμένων παιδιῶν. Καί θά ἐνισχύσετε τό τζίρο τῶν ἐμπόρων τοῦ θανάτου.

Καί τί θά κάνετε ἀπό κεῖ καί πέρα; Οἱ συμβιώσεις, πού θά ἀρχίζουν μέ ἕνα συμβόλαιο καί θά τερματίζουν μέ ἕνα ἐξώδικο, θά αὐξάνουν τούς τροφίμους τῶν ψυχιατρείων καί θά πολλαπλασιάζουν τούς “ἐθισμένους” στά ναρκωτικά. Καί σεῖς, θά στήνετε μονάδες ἀπεξάρτησης, γιά νά ὑποδέχονται τά θύματα τῶν “ρυθμίσεών” σας καί νά ἐλευθερώνουν τά ᾿Εξάρχεια καί τήν ῾Ομόνοια ἀπό τά μαρτυρικά λείψανα τῆς ἀνθρώπινης ἀξιοπρέπειας.

***

Τό ἕνα βῆμα ἀναγκάζει στό ἑπόμενο. Καί ἡ διάγνωση μιᾶς πληγῆς ὑποχρεώνει σέ πλατύτερη καί βαθύτερη ἔρευνα.

῎Εχετε διερωτηθεῖ, κ. ὑπουργέ, γιατί πολλά ἀπό τά παιδιά μας ἐκτρέπονται πέρα ἀπό τή λογική καί πέρα ἀπό τή φυσιολογική αὐτοεκτίμηση καί κρίνουν, ὡς μόνη λύση τοῦ δράματός τους, τήν αὐτοκτονία;

Οἱ διαπιστώσεις καί οἱ στατιστικές, πού καί αὐτές περνοῦν στούς πίνακες τῆς καθημερινῆς ἐνημέρωσης, μᾶς δίνουν ἕνα τραγικά διογκωμένο νούμερο αὐτοκτονιῶν, πού ἀποτολμῶνται στή μικρή μας πατρίδα. Δέν εἶναι οὔτε πέντε, οὔτε δέκα, οὔτε ἑκατό. Σέ χιλιάδες ἀνέρχονται οἱ αὐτοκτονίες καί οἱ ἀπόπειρες αὐτοκτονίας, πού πραγματοποιοῦνται, στό διάστημα τοῦ ἑνός χρόνου, ἀπό νεαρά παιδιά, ἡλικίας ἀπό 14 ὡς 18 ἐτῶν. Πρίν ἀκόμα χαροῦν τόν ἤλιο, σβήνουν τό φῶς τῆς καρδιᾶς τους καί τῶν ματιῶν τους. Πρίν ἀπολαύσουν τήν ὀμορφιά τῆς Δημιουργίας καί τήν ἱκανοποίηση τῆς προσωπικῆς καταξίωσης, ὁρμοῦν στόν τάφο.

῏Αραγε γιατί; Γιατί δέ φτάνει στά χέρια τῶν νέων αὐτῶν ἀνθρώπων τό γονεϊκό ἐπίδομα, πού ὁρίζει ἡ ἀπόφαση διαζυγίου τῶν γονιῶν τους ἤ πού θά ὁρίζει, μελλοντικά, τό δικό σας νομοθέτημα; ῎Η μήπως γιατί δέν τούς ἐγγίζει, δέν τούς θερμαίνει καί δέν τούς ὑπερπληρώνει τό ἀνύστακτο γονεϊκό ἐνδιαφέρον καί δέν τούς γλυκαίνει ἡ αὔρα τῆς ἀγάπης;

῞Οταν διαβάζετε, στά σχετικά ρεπορτάζ, ὅτι νεαρό ἄτομο, στήν ἡλικία τῶν ὀνείρων καί τῆς ἀκάματης δράσης, βάζει τέρμα στή δική του ζωή καί ἀφήνει μήνυμα, ὅτι σκοτώνει τόν ἑαυτό του γιά νά μή σκοτώσει τή μάνα, πού τό γέννησε, δικαιοῦσθε νά ἀναπαυθεῖτε, ὅτι σεῖς, ὡς ἁρμόδιος καί ὑπεύθυνος λειτουργός, κάνατε στό ἀκέραιο τό καθῆκον σας, μέ τή θέσπιση τῆς ἐλεύθερης συμβίωσης;

Μιά σύσταση μόνο, σᾶς κάνω κ. ὑπουργέ. Σε μιά ὄαση τῆς πατρίδας μας, στήσετε ἕνα νεκροταφεῖο, ἀποκλειστικά γιά τούς νέους, πού θέλοντας νά ξεγλιστρήσουν ἀπό τήν οἰκογενειακή ἑστία τῆς πολλαπλῆς χρήσης, προτιμοῦν τήν ἔξοδο τοῦ βίου.             

Σ᾿ αὐτό τό νεκροταφεῖο βάλετε ὡς ἐπιγραφή· “᾿Ενθάδε κεῖνται τά θύματα τῆς πατρικῆς καί τῆς μητρικῆς ἀναισθησίας καί τῆς κρατικῆς δουλείας στή διαφθορά καί στά συμφέροντα τῆς ὀλιγαρχίας”.

***

Θά μοῦ ἐπιτρέψετε κ. ὑπουργέ, νά ὁλοκληρώσω τήν ἔκθεση τοῦ προβληματισμοῦ μου μέ τήν κατάθεση μιᾶς ἀπορίας.

Τά κυβερνητικά κλιμάκια, τά ἁρμόδια καί τά ἀναρμόδια, προωθοῦν συνεχῶς προγράμματα σεξουαλικῆς ἐνημέρωσης καί σεξουαλικῆς ἀγωγῆς στούς χώρους τῆς ἐκπαίδευσης τῶν νέων παιδιῶν. Καί τά προωθοῦν, ὁλοένα καί σέ χαμηλότερα κλιμάκια ἐκπαίδευσης. ᾿Από τά Λύκεια στά Γυμνάσια καί ἀπό τά Γυμνάσια στά Δημοτικά καί ἀπό τά Δημοτικά στά Νηπιαγωγεῖα.

Δέ θά ἐκφέρω ἄποψη γιά τήν ποιότητα καί γιά τήν ἀποτελεσματικότητα τῶν σύγχρονων προγραμμάτων σεξουαλικῆς ἀγωγῆς. Θά ὑπογραμμίσω, ὅμως, τό γεγονός καί θά διαμαρτυρηθῶ, γιά τό ὅτι, ἐνῶ ἁρμόδιοι καί  ἀναρμόδιοι πασκίζουν νά ἀνοίξουν τά μάτια τῶν ἀνώριμων παιδιῶν μας καί νά τά σπρώξουν στήν πρώϊμη δοκιμή τῆς σεξουαλικότητας, δέ γίνεται ἀπό κανένα καί σέ κανένα ἐπίπεδο “ἀγωγή γάμου”.

Μήπως ἡ ἀγωγή γάμου στούς ἐφήβους μας ἀποτελεῖ πράξη σκοταδιστική; Μήπως δέν εἶναι συμβατή μέ τά ὁράματα καί τά σχήματα τῆς προοδευτικότητας;  Μήπως ἡ σχετική διαφώτιση, ἡ ἐνημέρωση, πώς ὁ “ἔρωτας” δέν εἶναι στιγμιαία ἀπόλαυση, ἀλλά δυνατή ἀγάπη, ὁλοκληρωτική, ἰσόβια ἀφοσίωση στόν ἄλλο ἄνθρωπο, πόθος γιά συμπορεία καί γιά συμμερισμό τῆς χαρᾶς καί τοῦ πόνου, ἀποτελοῦν σκουπίδια τοῦ παρελθόντος, πού πρέπει νά πεταχτοῦν στόν κάδο τῶν ξεπερασμένων, γιά νά μείνει ἐλεύθερη ἡ ἄψυχη καί ἀναίσθητη ἐγωπάθεια, ἡ ντυμένη μέ τό μανδύα τῆς ἐλευθερίας;

῎Αν, ἀντί γιά τό Νομοθέτημα τῆς ἐλεύθερης συμβίωσης, πού θά γεννήσει παιδιά καί θά τά ἐγκαταλείψει στίς Φυλακές ἀνηλίκων, στά Ψυχιατρεῖα καί στίς Μονάδες ἀπεξάρτησης, μαζεύατε τούς συμβούλους σας καί τούς συνεργάτες σας καί τούς ἀναθέτατε τήν εὐθύνη νά καταρτίσουν σοβαρό πρόγραμμα “ἀγωγῆς γάμου”, δέ θά προσφέρατε ἡγετική χειραγωγία στή νέα γενιά; Δέ θά τούς καλούσατε ἔξω ἀπό τή σκοτεινιά τῆς ἀνοημάτιστης ζωῆς; Καί δέ θά τούς χειραγωγούσατε στήν πληρότητα τῆς ἔγγαμης σχέσης;

᾿Απορία μου αὐτή. Πού πιστεύω, πώς τή συμμερίζονται καί πολλοί ἄλλοι.

᾿Εκεῖνο, πού δέν  μπορῶ νά διαπιστώσω καί νά βεβαιώσω, εἶναι, ἄν τήν ἀπορία αὐτή τή συμμερίζονται οἱ “προοδευτικές δυνάμεις”(!!!), πού περιφέρουν παντοῦ καί πάντοτε τήν παντιέρα τῆς ἐλευθερίας καί μοιράζουν χαλκάδες δουλείας στά ἀνυποψίαστα θύματα.