† ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΡΙΔΟΣ
ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ
Περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 148, 1-1-2005
Διάλογος μέ τήν ὕπαρξή μου
Φορτωμένος τήν προσωπική μου, βαρειά, πολύχρονη καί πολύμορφη, ἐμπειρία καί φορτισμένος μέ τή συγκίνηση, τόν πόνο καί τήν ἀπογοήτευση τῶν ἀνθρώπων τῆς γενιᾶς μου, δοκίμασα νά φέρω στή σκέψη μου καί στά χείλη μου τό στάλαγμα τῆς ἐξομολόγησης μιᾶς μεγάλης καί πολυβασανισμένης ὕπαρξης. Τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου. Περπάτησα, νοερά, στό μονοπάτι τοῦ ἐξομολογητικοῦ στοχασμοῦ του. Προσπάθησα νά ἐξοικειωθῶ μέ τό ψυχικό του ἄλγος καί μέ τή διαλεκτική του. Καί ἔνοιωσα νά μεταγγίζεται μέσα μου τό κρυστάλλινο ἀπόσταγμα τῆς καρδιᾶς του. Τοῦ πόνου του καί τῆς ἐλπίδας του. Τῆς ἐγκόσμιας μοναξιᾶς του καί τῆς χαρούμενης κοινωνίας του μέ τό πρόσωπο τοῦ σαρκωμένου Λόγου τοῦ Θεοῦ.
Ἡ προσέγγισή μου στή θησαυρισμένη ἐμπειρία του ἦταν γιά μένα μιά ἱερουργία. Καί, ταυτόχρονα, μιά ἀποκάλυψη. Στό πρόσωπο καί στήν ψυχή μου. Καταύγασε τόν ὁρίζοντα τῆς ὑπαρξιακῆς μου ἐμπειρίας. Φώτισε, μπροστά στά ἔκπληκτα μάτια μου, τήν “ἀεί” ταραγμένη ἐπικαιρότητα. Μοῦ ἔδωσε ἀπαντήσεις σέ ἕνα ὁρμαθό ἐρωτημάτων, πού αἰφνιδιάζουν ὅλους ἐμᾶς, τούς ὁδοιπόρους τοῦ εἰκοστοῦ πρώτου αἰώνα. Στίς ἀγωνίες, πού συνθλίβουν τό νοῦ μας καί καταπιέζουν τήν καρδιά μας.
† ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ
ΑΘΗΝΩΝ
ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ (ΚΟΤΣΩΝΗΣ)
Ἡμερολόγιο Ἄρθρων