Τό ἄρθρο αὐτό δημοσιεύθηκε στό περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 289, 16-11-2010
«Ἡ εἰσήγηση τοῦ πραξικοπηματία»
Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου
Θέλω νά συλλυπηθῶ τόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἱερώνυμο καί, παράλληλα, νά τόν συγχαρῶ.
Θέλω νά τόν συλλυπηθῶ, γιά τήν ἀήθη καί κατά παράβαση τῆς Κανονικῆς καί Ἔννομης τάξης, πρωτοβουλία του -ἤ μᾶλλον, τήν τόλμη του- νά ἀναθέσει, προνομιακά καί χωρίς τό σύμψηφο τῶν μελῶν τοῦ Συνοδικοῦ Σώματος, στόν πραξικοπηματία τοῦ 1994 Μητροπολίτη Ζακύνθου Χρυσόστομο, τόν κυρίως ἔνοχο, γιά ὅσα συνέβηκαν τότε στήν Ἀττική καί στή Λάρισα, τό δικαίωμα καί τήν εὐθύνη νά παρουσιάσει εἰσήγηση, ἐνώπιον τῆς Ὁλομέλειας τῆς Ἱεραρχίας, γιά τήν ἄρση ἤ τή μή ἄρση τοῦ ἀνυπόστατου ἐπιτιμίου τῆς ἀκοινωνησίας.
Καί θέλω νά τόν συγχαρῶ, γιά τήν ἔμπνευση, πού εἶχε, νά παραδώσει στούς ὐπεύθυνους γιά τήν ἔκδοση τοῦ ἐπίσημου δημοσιογραφικοῦ Ὀργάνου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τοῦ περιοδικοῦ «Ἐκκλησία», τά χειρόγραφα τοῦ διασκεδαστικοῦ, ἐξ αἰτίας τῆς θεολογικῆς καί ἐκκλησιολογικῆς του ἀμάθειας καί ἀποκρουστικοῦ, ἐξ αἰτίας τῆς στρεβλῆς παρουσίασης καί ἑρμηνείας γεγονότων καί λόγων, πρός δημοσίευση καί εὐρύτερη γνωστοποίηση.
Ἄν ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἰερώνυμος δέν εἶχε τήν ἔμπνευση νά ἐμφανίσει σέ δημόσια κρίση τά ὅσα ἔγραψε στήν εἰσήγησή του καί διάβασε στή Συνέλευση τῆς Ἱεραρχίας ὁ ἐν πολλοῖς σύμψυχος φίλος του, τά χαρτιά του θά περνοῦσαν -σάν μέ φέρετρο- σέ κάποιο ντοσιέ καί θά θάβονταν στό σκοτεινό Συνοδικό ἀρχεῖο. Τώρα, δημοσιευμένα ἐπίσημα, θά φτερουγίσουν πρός κάθε κατεύθυνση. Θά διαβαστοῦν καί θά σχολιαστοῦν. Θά ἀξιοποιηθοῦν ἀπό τόν ὁποιοδήποτε σημερινό ἀναγνώστη καί ἀπό τό μελλοντικό ἱστορικό ἐρευνητή, πού θά ἐπιδοθεῖ στήν ἱστόρηση καί στήν ἀποτίμηση τῶν σημερινῶν, παρακμιακῶν ἐκκλησιαστικῶν διαπλοκῶν καί τῆς ἀπαξιωτικῆς φήμης τῶν προδοτῶν τοῦ ἐπισκοπικοῦ ἤθους καί τῆς Κανονικῆς, ἐκκλησιαστικῆς τάξης.
