Ἄρθρο ἀπό τό περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», τεῦχος 213, 16 Σεπτεμβρίου 2007

Ἐνταγμένη καί στρατευμένη ἀθεΐα

Μητροπολίτου Ἀττικῆς και Μεγαρίδος Νικοδήμου

Φίλε ἄθεε, μαχητή ἄθεε, ὑποψιάζομαι, ἤ, ἀκριβέστερα, φοβᾶμαι, ὅτι λειτουργεῖς, μαντρωμένος, στή διαλεκτική τῶν πολιτικῶν -καί μόνο- σχημάτων τῆς ἐποχῆς μας. Ὅτι ἡ ἀθεΐα σου δέν εἶναι ἀπόσταγμα ὑπαρξιακῆς ἀνησυχίας καί λιπαρῆς μελέτης τῶν κορυφαίων προβληματισμῶν, πού θέτουν στή συνείδηση ἡ ἁρμονία τοῦ πολύπλοκου “σύμπαντος κόσμου”, τό μυστήριο τῆς ζωῆς καί τοῦ θανάτου καί ἡ ἐκδίπλωση τῆς πολυσύνθετης ἀνθρώπινης ἱστορίας. Ὁ μονοκόμματος, στεγνός -καί θά πρόσθετα στυγνός- ἀθεϊσμός σου δέν οἰκοδομεῖται σέ ἐπιστημονική πλατφόρμα. Μήτε εἶναι ἐκχείλισμα γόνιμου στοχασμοῦ, πού ἀγωνιᾶ νά ἐγγίσει, ἔστω καί «ἄκρῳ δακτύλῳ”, τήν «κεκρυμμένη» ἀλήθεια. Ἄλλωστε, ἄν σέ εἶχε συνεπάρει ἡ δίψα τῆς ἐπιστημονικῆς γνώσης, θά διέκρινες, ἀπό τά πρῶτα βήματα τῆς σπουδῆς σου, ὅτι οἱ ἀνθρώπινες ἔρευνές μας δέν ὑπερβαίνουν -δέν μποροῦν νά ὑπερβοῦν- τά «περατά» «πέρατα» τοῦ φυσικοῦ κόσμου καί δέ δικαιοῦνται νά ἀπολυτοποιήσουν τή γόνιμη, ἀλλά σχετική καί σέ διαρκή ἐξέλιξη, ἐπιστημονική ἐμπειρία μας. Ὁ ἀθεϊσμός -πού σέ μαγεύει καί σέ στρατεύει- ὑπαγορεύεται ἀπό δυνάμεις καί σχήματα, πού διακινοῦνται ἔξω καί μακριά ἀπό τό ἀνήσυχο ἐργαστήρι τῆς ἐπιστήμης. Γεννιέται, ἀνδρώνεται καί μάχεται στό γήπεδο, πού διαπλέκονται τά ἀθεράπευτα καί καταλυτικά παγκόσμια συμφέροντα καί μεθοδεύεται ἡ αἰχμαλωσία καί ἡ ἐκμετάλλευση τῆς ἀνυποψίαστης ἀνθρώπινης μάζας.

Ἄρθρο ἀπό τό περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», τεῦχος 212, 1 Σεπτεμβρίου 2007

Ἡ θεοποίηση τῆς ἐξουσίας

Μητροπολίτου Ἀττικῆς και Μεγαρίδος Νικοδήμου

Δέν μέ αἰφνιδιάζει ἡ τόλμη τοῦ μπλόκ τῶν σημερινῶν ἀθέων, πού τούς βλέπω καί τούς ἀκούω νά ἀνυψώνουν, προκλητικά, στήν περιωπή τῆς θεότητας τό ἄτομό τους καί νά ἐπιδίδονται στή νοσηρή πρακτική τῆς αὐτολατρείας. Ὅταν ἡ ὕπαρξη ἀπολέσει τή γλυκειά γεύση τοῦ διαλόγου μέ τόν “ὑπέρ λόγο καί ἔννοια” Θεό, εὔκολα διολισθαίνει στήν ἄλογη ἔπαρση. Αὐτοανακηρύσσεται ὑπέρτατη αὐθεντία. Καί αὐτοθαυμάζεται, ὡς εἰδωλικό πορτραῖτο δύναμης καί σοφίας.

Ἡ τόλμη τῶν σύγχρονων ἀθέων ἀνακαλεῖ στό λογισμό σελίδες τῆς παγκόσμιας ἱστορίας, κυριαρχημένες ἀπό τά βλοσυρά πρόσωπα τῶν αὐτοθεοποιημένων ἐξουσιαστῶν. Συνειρμικά, ἀνανεώνει στίς ψυχές τήν ἀπέχθεια, πού προκάλεσε καί συνεχίζει νά προκαλεῖ ἡ θεοποιημένη ἔπαρση. Καί ἀνεβάζει στό βλέμμα τή συνοφρύωση τοῦ στεναγμοῦ, πού γέννησε καί γεννάει ἡ ἀνάμνηση τῶν λουσμένων στό μαῦρο δάκρυ καί στό πορφυρό αἷμα θυμάτων τῆς ἀπολυτοποιημένης ἐξουσίας.

Ἄρθρο ἀπό τό περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», τεῦχος 210/211, 1/16 Αὐγούστου 2007

Ἀσυμμάζευτη ἔπαρση

Μητροπολίτου Ἀττικῆς και Μεγαρίδος Νικοδήμου

Μόλις συγκατανεύσεις σέ διάλογο μέ τόν ἄθεο συνοδίτη σου, θά ἀντιμετωπίσεις, σκληρή καί ἀδιαπραγμάτευτη, τούτη τή μονόχνωτη διακήρυξη: ῾Η πίστη στό Θεό εἶναι ὑποπροϊόν τῆς ἀμάθειας. Στίς μέρες μας, τήν καθέδρα, πού -σέ περιόδους σκοταδισμοῦ- τή “σφετεριζόταν”(!!!) καί τήν κάλυπτε ὁ Θεός, τήν κατάκτησε, μέ τήν προοδευτική γνώση του καί μέ τούς τίμιους, ἀπελευθερωτικούς του ἀγῶνες, ὁ ἀνυποχώρητος μαχητής τῆς ἱστορίας, ὁ ἄνθρωπος. Ἡ ἀνθρώπινη ὕπαρξη, γιά τόν αἰώνα μας καί -ὁπωσδήποτε- γιά τούς αἰῶνες πού ἔρχονται, διαφημίζεται ὡς ἡ πρώτη καί ὑπέρτατη ἀξία. Ὁ ἀπόλυτος κυρίαρχος τῶν χαρισμάτων του καί τῆς τύχης του. Ὁ μοναχικός δρομέας τῆς ἱστορίας, πού δέν ἔχει ἀνάγκη νά σκύψει τό κεφάλι στήν ὑπερούσια καί ὑπέρλογη παρουσία τοῦ Θεοῦ καί νά λειτουργήσει ὡς ἐκτελεστής τῶν θεϊκῶν Του προσταγμάτων.

Ἄρθρο ἀπό τό περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», τεῦχος 209, 16 Ἰουλίου 2007

Φύλλα μητρώου

Μητροπολίτου Ἀττικῆς και Μεγαρίδος Νικοδήμου

Ξαναγυρίζω στήν καυτή ἐπιφυλλίδα, πού δημοσίευσε παθιασμένος ἄθεος, κατά τήν περίοδο τῶν Χριστουγέννων, σέ Ἀθηναϊκή ἐφημερίδα. Τό γλωσσάριο τοῦ συντάκτη της μέ αἰφνιδίασε μέ τήν ἀσυμμάζευτη χυδαιότητά του. Ἀλλά καί ἡ διαλεκτική του μέ σοκάρισε μέ τήν καταληκτική διατύπωσή της. Ὁ ἐπιφυλλιδογράφος, ἐνῶ “πνέει μένεα” κατά τῶν ἀνθρώπων, πού στέκονται, μέ ἱερό θάμβος καί μέ συναρπαγή ἀγάπης, μπροστά στό ἄρρητο μεγαλεῖο καί στήν ἀπροσμέτρητη ἀγαθότητα τοῦ Θεοῦ Δημιουργοῦ, δέ διστάζει νά στήσει θρόνο ὑπεροχικῆς ἀξίας γιά τό ἄτομό του καί νά διακηρύξει, μέ ἀλαζονικό κρεσέντο: “Θεός εἶμαι ἐγώ”.

Ἄρθρο ἀπό τό περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», τεῦχος 208, 1 Ἰουλίου 2007

Γιατί;...

Μητροπολίτου Ἀττικῆς και Μεγαρίδος Νικοδήμου

Γνωστή ἡ ἀποστασιοποίησή μου ἀπό τό πλέγμα τῶν διδαχῶν καί ἀπό τό μηχανισμό προπαγάνδας τοῦ ἀθεϊστικοῦ μπλόκ. Βρίσκω ἀσπόνδυλη τή διαλεκτική τους. Καί ὁριστικά φθαρμένη τή “δῆθεν” ἐπιστημονική τους ἐπένδυση. Ὡστόσο, σέβομαι τό πρόσωπο τοῦ ἄθεου, συνοδοιπόρου μου στό μονοπάτι τῆς σύγχρονης, πολλαπλῆς ἀντιπαλότητας. Καί ὅταν μιλάω μαζί του ἤ ὅταν κοσκινίζω τά ἀθεϊστικά του μηνύματα, δέν ἐπιτρέπω στόν ἑαυτό μου τήν ὑπέρβαση τῆς ἀξιοπρέπειας καί τήν ἀκύρωση τῆς πεποίθησης, ὅτι μιλάω στήν ὕπαρξη, πού προικίστηκε ἀπό τό Δημιουργό μέ τό ἀτίμητο δῶρο τοῦ “λόγου” καί μέ τήν ἀδιαπραγμάτευτη ὑπευθυνότητα τῆς “ἐλευθερίας”.

Ἄρθρο ἀπό τό περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», τεῦχος 207, 16 Ἰουνίου 2007

Ἀπό τήν ἀγνωσία στή γνώση

Μητροπολίτου Ἀττικῆς και Μεγαρίδος Νικοδήμου

Ἐντυπωσιακή, στήν πρώτη της, καθαρά προπαγανδιστική, ἐμφάνιση, ἡ διαλεκτική τοῦ ἀθεϊσμοῦ. Ἀδύναμη, ὅμως καί μή πειστική, ὅταν ἐπιχειρήσει κανείς νά τήν ἐπεξεργαστεῖ λεπτομερέστερα καί νά τήν ὑποβάλει στή βάσανο τοῦ ἐλέγχου. Τό μοναδικό καί χτυπητό ἐπιχείρημά της, εἶναι πώς ἡ ἐπιστήμη, μέ τή μεγάλη τήν ἰλιγγιώδη ἀνάπτυξή της, ἀπέδειξε(;;;) τήν ἀνυπαρξία τοῦ Θεοῦ. Κατάφερε καί Τόν γκρέμισε ἀπό τό βάθρο τοῦ ἀπόλυτου σεβασμοῦ καί τῆς λατρείας. Καί ἀνέβασε, στό ὕψος τῆς τιμῆς καί τῆς ἀναγνώρισης, τό ἀνθρώπινο πρόσωπο καί τόν ὀρθό λόγο του. Τή σκεπτόμενη ὕπαρξη, πού ἔχει τή σοφία καί τήν εὐστροφία νά μεθοδεύει τήν ἐπιστημονική του ἔρευνα, νά ξεκλειδώνει τά μυστικά τοῦ μακρόκοσμου καί τοῦ μικρόκοσμου καί νά ἀναδεικνύεται ὁ ρυθμιστής τῆς ἱστορίας του καί τοῦ πολιτισμοῦ του.

Ἄρθρο ἀπό τό περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», τεῦχος 206, 1 Ἰουνίου 2007

Ἡ πλασματική παγγνωσία μας

Μητροπολίτου Ἀττικῆς και Μεγαρίδος Νικοδήμου

Στό τραχύ ὕφος καί στήν ἀπολυτότητα τῆς διαλεκτικῆς τοῦ ἄθεου συνομιλητή μου βλέπω νά φωτογραφίζεται, αὐτόματα, ἡ ὑπέρμετρη καύχηση γιά τήν ἐξειδικευμένη γνώση μας καί γιά τήν προηγμένη τεχνολογία μας. Ἡ πεποίθηση, πώς βρισκόμαστε στήν τελική φάση τῆς “ἀπομύθευσης” τῶν μυστικῶν καί τοῦ μυστηρίου τῆς ἀπέραντης καί ἀπροσπέλαστης Δημιουργίας. Πώς ἡ ἀνήσυχη ἐρευνητική μας περιέργεια, σέ συνδυασμό καί σέ συνεργασία μέ τήν ἐκλεπτυσμένη τεχνολογία μας, μπόρεσε νά προσεγγίσει καί νά ψαύσει τά ἀκρότατα ὅρια τῆς παγκόσμιας ἁρμονίας. Κατόρθωσε νά ἐντοπίσει, νά “ἀποϊεροποιήσει” καί νά περιγράψει ὅσα οἱ μακρινοί πρόγονοί μας, μέσα στό κλίμα τῆς θαυμαστικῆς ἀγνωσίας τους, εὐλαβοῦντο ὡς ἀπρόσιτο μυστήριο. Νά ἀμφισβητήσει τήν ὕπαρξη τοῦ Θεοῦ καί τήν ἀποκλειστικότητα τῆς “παγγνωσίας” Του. Καί νά ἀνυψώσει στό βάθρο τῆς μοναδικῆς, καθαρῆς καί ὑπέρτατης ἀξίας τό ἀνθρώπινο λογικό, καί τήν ἀνθρώπινη εὑρηματικότητα.

Ἄρθρο ἀπό τό περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», τεῦχος 205, 16 Μαΐου 2007

Ἡ ὀδυνηρή ἐμπειρία μου

Μητροπολίτου Ἀττικῆς και Μεγαρίδος Νικοδήμου

Φίλοι ἄθεοι, σαλπιγκτές τῶν συνθημάτων τοῦ ἀθεϊσμοῦ, χαρίστε μου τήν ἄνεση, νά σᾶς ἐκδιπλώσω, ἁπλά καί ἐξομολογητικά, τή μακρά, κατώδυνη, ἱερατική ἐμπειρία μου. Σεῖς, φορεῖς ἤ μεταφορεῖς τοῦ πνεύματος τῆς νεωτερικότητας, ἐντάσσετε στή λίστα τῶν “ξεπερασμένων” ἰδιωμάτων τοῦ ἀνθρώπινου προσώπου τή δίψα γιά ἀναφορά στήν “ὑπέρ λόγο” πραγματικότητα καί γιά κοινωνία μέ τόν “πάντων ἐπέκεινα” Θεό. Ὑψώνετε, μέ αὐτοπεποίθηση παγγνωσίας, τά πανώ τῆς χειραφέτησης. Καί προβάλλετε, ὡς μοναδική καί ὑπέρτατη ἀξία, τήν ἀνθρώπινη ἐλευθερία. Κηρύσσετε, “ἐκ τοῦ μακρόθεν”, τίς ἰδέες σας στίς πλατειές, ἀνθρώπινες μάζες. Καί ἐπαγγέλλεσθε δυναμική ἀποκοπή ἀπό τά σχήματα τοῦ παρελθόντος, ἀναβάθμιση τῆς ποιότητας ζωῆς καί ἀδέσμευτη, τρελλή ἀπόλαυση τῶν εὑρημάτων τοῦ πολιτισμοῦ μας. Θά μοῦ ἐπιτρέψετε, ὅμως, τήν παρατήρηση, ὅτι, κατά τήν ὁρμητική σας ἐπέλαση στήν ἐπικαιρότητα καί στήν προσπάθειά σας νά διεγείρετε τά πλήθη καί νά προκαλέσετε “ρεῦμα”, σᾶς διαφεύγει ὁ προσωπικός στεναγμός καί ἡ κρυφή ἀγωνία τοῦ κάθε συνοδοιπόρου μας. Δέ σᾶς ἀπομένει χρόνος ἤ καί διάθεση, νά μιλήσετε μέ τή μιά ὕπαρξη, πού ἀγκομαχάει στήν ἀνηφόρα τοῦ ἱστορικοῦ δρόμου, γιατί, μέσα στίς σύγχρονες συγκυρίες, ἔχασε καί τό Θεό καί τόν ἄνθρωπο καί δέν κατάφερε νά ἀξιολογήσει τήν ἱερότητα τοῦ προσώπου της καί νά διδαχτεῖ τό νόημα τοῦ μόχθου της.

Ἄρθρο ἀπό τό περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», τεῦχος 204, 1 Μαΐου 2007

Ἔμπονη διάγνωση

Μητροπολίτου Ἀττικῆς και Μεγαρίδος Νικοδήμου

Οἱ φίλοι ἄθεοι, διαγράφουν ἀπό τή συνείδησή τους καί ἀπό τήν καθημερινή πρακτική τους τό ὅραμα τῆς πίστης. Καί ἀφήνουν νά πλανᾶται στόν ὁρίζοντα τοῦ λογισμοῦ τους καί τῶν ὁραματισμῶν τους, ὡς μοναδικό ἐνδεχόμενο πληρότητας καί ὑπαρξιακῆς καταξίωσης, τό πακέτο εὐαισθησιῶν, πού κομίζει καί ἐπαγγέλλεται ἡ σύγχρονη πολιτικο-οικονομική κουλτούρα. Ἀποδέχομαι τό δικαίωμα τῆς ἐλεύθερης ἐπιλογῆς. Δικαιοῦμαι, ὡστόσο, νά καταθέσω στό τραπέζι τοῦ διαλόγου, σέ πρῶτο πλάνο, τά ἐρωτήματα, πού ἀναδύονται ἀπό τά βάθη τῆς ὕπαρξής μου καί, σέ δεύτερο, στοιχεῖα ἀπό τήν προσωπική μου ἐμπειρία.