Κείμενο

Ὁ τὴν Ἀνάστασιν διδοὺς τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων,

ὡς πρόβατον ἐπὶ σφαγὴν ἤχθη,

ἔφριξαν τοῦτον οἱ ἄρχοντες τοῦ ᾍδου,

καὶ ἐπήρθησαν πύλαι ὀδυνηραί·

εἰσελήλυθε γὰρ ὁ Βασιλεὺς τῆς δόξης Χριστός,
λέγων τοῖς ἐν δεσμοῖς· Ἐξέλθετε,
καὶ τοῖς ἐν τῷ σκότει, ἀνακαλύπτεσθε.

Μετάφραση

Αὐτός πού ἔδωσε τήν ἀνάσταση στό γένος τῶν ἀνθρώπων,

σάν πρόβατο πρός σφαγή πορεύθηκε,

τρόμαξαν μπροστά του οἱ δαίμονες στόν ἅδη,

καί σηκώθηκαν ὀδυνηρές πῦλες,

γιατί εἶχε εἰσέλθει ὁ βασιλιάς τῆς δόξης Χριστός,
λέγοντας στούς δέσμιους στόν ἅδη: Βγῆτε ἔξω,
καί στούς σκεπασμένους στό σκοτάδι: ξεσκεπασθῆτε.

Κείμενο

Τὸν ζωοποιόν σου Σταυρόν,
ἀπαύστως προσκυνοῦντες
Χριστὲ ὁ Θεός,

τὴν τριήμερόν σου Ἀνάστασιν δοξάζομεν·

δι' αὐτῆς γὰρ ἀνεκαίνισας,
τὴν καταφθαρεῖσαν τῶν ἀνθρώπων φύσιν Παντοδύναμε,

καὶ τὴν εἰς οὐρανοὺς ἄνοδον,
καθυπέδειξας ἡμῖν,

ὡς μόνος ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος. 

Μετάφραση

Τόν ζωοποιό Σταυρό Σου
προσκυνοῦμε ἀσταμάτητα
Χριστέ ὁ Θεός,

καί τήν τριήμερή Σου Ἀνάσταση δοξάζουμε,

γιατί, δι’ αὐτῆς ἔκανες πάλι καινούργια
τήν καταφθαρμένη φύση τῶν ἀνθρώπων, Παντοδύναμε,

καί τήν ἄνοδο στούς οὐρανούς
ὑποδήλωσες σέ μᾶς,

Σύ πού εἶσαι μόνος ἀγαθός καί φιλάνθρωπος.

Κείμενο

Τόν πρό αἰώνων ἐκ Πατρός γεννηθέντα,

τόν Θεόν Λόγον σαρκωθέντα, ἐκ Παρθένου Μαρίας,

δεῦτε προσκυνήσωμεν·

Σταυρόν γάρ ὑπομείνας,

τῇ ταφῇ παρεδόθη, ὡς αὐτός ἠθέλησε,

καί ἀναστάς ἐκ νεκρῶν,

ἔσωσέ με τόν πλανώμενο ἄνθρωπο.

Μετάφραση

Αὐτόν πού προαιώνια γεννήθηκε ἐκ τοῦ Πατρός,

τόν Θεό Λόγο πού σαρκώθηκε ἐκ Παρθένου Μαρίας,

ἐμπρός νά προσκυνήσουμε.

Γιατί ἀφοῦ ὑπέμεινε Σταυρό,

παραδόθηκε στήν ταφή ὅπως αὐτός θέλησε

καί ἀφοῦ ἀναστήθηκε ἐκ νεκρῶν

μέ ἔσωσε τόν πλανώμενο ἄνθρωπο.

Κείμενο

Ὁ πάσης ἐπέκεινα τιμῆς, χρηματίζων Δέσποτα, ἀτιμασθῆναι ηὐδόκησας,

τόν ἐπονείδιστον, ὑποστάς Οἰκτίρμων, ἐν τῷ ξύλῳ θάνατον,

δι' οὗ ἀθανασίαν ἐτρύγησε, γένος ἀνθρώπινον,

καί ζωήν τήν πρίν ἀπείληφε, σοῦ θανόντος, σαρκί Παντοδύναμε.

Μετάφραση

Σύ Δέσποτα πού ὑπολογίζεσαι πάνω καί πέρα ἀπό κάθε τιμή, δέχθηκες μέ εὐχαρίστηση νά ἀτιμασθεῖς,

ὑπέστης ἀτιμωτικό θάνατο στό ξύλο (τοῦ σταυροῦ) Οἰκτίρμων,

δι’ αὐτοῦ (τοῦ σταυροῦ) τό γένος τῶν ἀνθρώπων τρύγησε ἀθανασία,

καί ἀπήλαυσε τήν ζωή πού πρίν τοῦ εἶχε χαρισθεῖ, μέ τόν δικό σου κατά σάρκα θάνατο Παντοδύναμε.

Κείμενο

Διὰ τοῦ τιμίου σου Σταυροῦ Χριστέ, διάβολον ᾔσχυνας,

καὶ διὰ τῆς Ἀναστάσεώς σου, τὸ κέντρον τῆς ἁμαρτίας ἤμβλυνας,

καὶ ἔσωσας ἡμᾶς, ἐκ τῶν πυλῶν τοῦ θανάτου,

δοξάζομέν σε Μονογενές.

Μετάφραση

Μέ τόν τίμιο Σταυρό σου Χριστέ ντρόπιασες τόν διάβολο,

καί μέ τήν Ἀνάστασή σου, τό κεντρί τῆς ἁμαρτίας (πού προκαλοῦσε θάνατο) ἀπέκοψες,

καί μᾶς ἔσωσες ἀπό τίς πῦλες τοῦ θανάτου,

σέ δοξάζουμε Μονογενή (Υἱέ Θεοῦ).

Κείμενο

Τὸν Σταυρόν σου τὸν τίμιον, προσκυνοῦμεν Χριστέ,

καὶ τὴν ἀνάστασίν σου ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν·

τῷ γὰρ μώλωπί σου, ἡμεῖς οἱ πάντες ἰάθημεν.

Μετάφραση

Τόν τίμιο Σταυρό σου προσκυνοῦμε Χριστέ

καί τήν ἀνάστασή σου ὑμνοῦμε καί δοξάζουμε,

γιατί μέ τόν μώλωπά σου ὅλοι ἐμεῖς γιατρευτήκαμε.

Κείμενο

Παλάμας ἀχράντους σου Χριστέ, ἐπί ξύλου ἥπλωσας,

καί τούς δακτύλους αἱμάτωσας,

θέλων λυτρώσασθαι, τῶν θείων χειρῶν σου, τό ἔργον Φιλάνθρωπε,

Ἀδάμ τόν παραβάσει κρατούμενον, εἰς τά βασίλεια τοῦ θανάτου

ὅν καί ἤγειρας, ἐξουσίᾳ τῇ παντοδυνάμῳ σου. 

Μετάφραση

Τίς ἀμόλυντες παλάμες σου Χριστέ, ἅπλωσες πάνω στό ξῦλο,

καί τούς δακτύλους μάτωσες,

ἐπειδή ἤθελες νά ἐλευθερώσεις (χύνοντας τό αἷμα σου) τό ἔργο τῶν θείων χειρῶν σου Φιλάνθρωπε,

τόν Ἀδάμ, πού ἐξ αἰτίας τῆς παραβάσεως βρίσκεται νικημένος καί κυριευμένος στά βασίλεια τοῦ θανάτου

τόν ὁποῖο καί ἤγειρες μέ τήν παντοδύναμη ἐξουσία σου.

Κείμενο

Τί ἀνταποδώσωμεν τῷ Κυρίῳ, περὶ πάντων ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν, 

δι' ἡμᾶς Θεὸς ἐν ἀνθρώποις,

διὰ τὴν καταφθαρεῖσαν φύσιν, ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο, καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν,  

πρὸς τοὺς ἀχαρίστους ὁ Εὐεργέτης,

πρὸς τοὺς αἰχμαλώτους ὁ Ἐλευθερωτής,

πρὸς τοὺς ἐν σκότει καθημένους, ὁ Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης

ἐπὶ τὸν Σταυρόν ὁ ἀπαθής,

ἐπὶ τὸν ᾍδην τὸ φῶς,

ἐπὶ τὸν θάνατον ἡ ζωή ,

ἡ Ἀνάστασις διὰ τοὺς πεσόντας,

πρὸς ὃν βοήσωμεν,

ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι.

Μετάφραση

Τί νά ἀνταποδώσουμε στόν Κύριο γιά ὅλα πού ἀνταπέδωσε σ’ ἐμᾶς;

Γιά ἐμᾶς Θεός μεταξύ ἀνθρώπων,

Γιά τήν ἀνθρώπινη φύση πού καταφθάρηκε, ὁ Λόγος ἔγινε σάρκα καί ἐσκήνωσε μέσα μας,

Πρός τούς ἀχαρίστους ὁ Εὐεργέτης,

Πρός τούς αἰχμαλώτους ὁ Ἐλευθερωτής,

Σ’ αὐτούς πού ἦταν καθισμένοι στό σκοτάδι, ὁ Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης

Πάνω στόν σταυρό ὁ ἀπαθής,

Μέσα στόν σκοτεινό Ἅδη τό φῶς,

ἐπί τόν θάνατο ἡ ζωή,

ἡ Ἀνάσταση γιά ὅσους ἔπεσαν στήν ἁμαρτία,

πρός αὐτόν νά φωνάξουμε δυνατά,

ὁ Θεός μας δόξα σέ Σένα.