Περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 153, 16-3-2005

Ἡ πλαστή ταυτότητα

Τά ἀρχαιολογικά εὑρήματα, κατάλοιπα τοῦ μακρινοῦ παρελθόντος, πού ἐρέθισαν τούς σκηνοθέτες τοῦ σχήματος τῆς ἐξέλιξης, νά ἀποφανθοῦν -ὄχι μέ ἀκρίβεια αὐθεντικῆς ἀνακάλυψης- πώς ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἀπόγονος τοῦ πιθήκου, εἶναι μετρημένα στά δάχτυλα. Καί, τά περισσότερα, σέ κατάσταση, πού δέν ἐγγυᾶται τήν ἀποκρυπτογράφηση. Μερικά ἀπολιθωμένα ὀστά, ἀπομεινάρια ἀνθρώπινων σκελετῶν καί κάποια σύγχρονα σκελετικά τμήματα, πού οἱ παθιασμένοι ὀπαδοί τοῦ Δαρβινισμοῦ διανοήθηκαν νά τά ἐπεξεργαστοῦν καί νά τά ἐμφανίσουν ὡς παλαιοντολιθική κληρονομιά, ἦταν τά μόνα στηρίγματα τῆς ἐξελικτικῆς κλίμακας. Τό ἄλλο ὑλικό, πού συναρμόστηκε, γιά νά παρουσιάσει ὡς ὁλοκληρωμένη καί πειστική τή θεωρία, ἦταν ἁπλές ὑποθέσεις. ῎Εντιμες, ἀλλά ἀφελεῖς. ῎Η καί ἀνέντιμες, προϊόντα σκόπιμης σκηνοθεσίας. Ὅλα, ὡστόσο, συμπληρώματα τῶν κενῶν, ἀντλημένα ἀπό τό πηγάδι τῆς φαντασίας. Μετρήσεις καί συγκρίσεις τῶν σκελετῶν τοῦ πιθήκου καί τοῦ ἀνθρώπου. Παράλληλοι ὑπολογισμοί τῆς χωρητικότητας τοῦ ἀνθρώπινου ἐγκέφαλου καί τῶν ἐγκέφαλων τῶν “καθ᾿ ὑπόνοια” προγόνων του. Παρακολουθήσεις συμπεριφορῶν τῆς οἰκογένειας τῶν πιθηκοειδῶν, σέ ἀντιπαραβολή  μέ τίς συμπεριφορές τῶν ἀνανάπτυκτων ἀνθρώπινων ὁμάδων, πού κατοικοῦσαν στά σπήλαια καί τρέφονταν μέ τό κυνήγι τῶν ἄγριων ζώων. Τέτοια στοιχεῖα καί τέτοιες μετρήσεις, ἰσχνές, ἀσύμβατες καί ἀτελέσφορες, συγκεντρώθηκαν καί προβλήθηκαν ὡς ἐπαρκέστατο ἀποδεικτικό ὑλικό, πού θεμελιώνει καί κατακυρώνει τήν καταγωγή τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τόν πίθηκο.

Ἡ Δαρβίνεια ἐξελικτική ἄρθρωση τῆς Δημιουργίας τοῦ ἀνθρώπου ἐνθουσίασε τούς θερμούς κύκλους τῆς ὑλιστικῆς ἰδεολογίας. ᾿Εντυπωσίασε καί τούς ἀφελεῖς ἤ ἀνύποπτους. Καί, τελικά, πέρασε, αὐτούσια, στούς μηχανισμούς τοῦ στρατευμένου ἀθεϊσμοῦ. ῎Εγινε διδαχή μονόχνωτη καί ἐπίμονη. Λεκτικό ἐπιχείρημα καί δημοσιογραφικό σπότ ἀχαλίνωτης προπαγάνδας. Πού δέν καλλιεργεῖ τήν αὐτοσυνειδησία τῆς ἀνώτερης προσωπικότητας, τῆς προικισμένης μέ νοῦ κριτικό καί μέ ἀδιαπραγμάτευτη ἐλευθερία. ᾿Αλλά, πού ἐμφυσάει στήν ψυχή τή δειλία καί τήν ἀμηχανία τῶν “κατιόντων” συγγενῶν τῶν πιθήκων. Τῶν ἄλογων πλασμάτων, πού ἀποδέχονται τό χαλκά τῆς αἰχμαλωσίας καί ἀκολουθοῦν, ἄβουλα καί ἀνυπεράσπιστα, τούς ἐκμεταλλευτές τοῦ μυαλοῦ τους καί τῶν χεριῶν τους.

Στήν ἀντίπερα, ὡστόσο, ἐρευνητική ὄχθη ξεσηκώθηκε θύελλα. ῎Αλλοι ἐπιστήμονες, δεμένοι στούς ἐπιστημονικούς ὅρκους τους, ἀμφισβήτησαν, μέ στέρεη ἐπιχειρηματολογία, τό στήσιμο τοῦ ἐξελικτικοῦ δέντρου. ῎Εθεσαν σοβαρά ἐρωτήματα. Καί διατύπωσαν αὐστηρά μετρημένες ἀπόψεις. Μίλησαν γιά τό ἀγεφύρωτο χάσμα, πού χωρίζει τόν ἄνθρωπο ἀπό τόν πίθηκο. Γιά τό ἀσύνδετο κενό. Γιά τό μεγάλο ἅλμα, πού ἔπρεπε νά κάνει ὁ πίθηκος, γιά  νά βρεθεῖ, ἀπό τό λιβάδι τῆς ἄλογης πανίδας στό ὑπερυψωμένο βάθρο τῆς λογικῆς ὑπόστασης.

Οἱ εὐσυνείδητοι ἐρευνητές ρώτησαν τούς ἐξελικτικούς καί ἀπαίτησαν ἀπάντηση. Πῶς καί μέ ποιές προϋποθέσεις πραγματοποιήθηκε ἡ κοσμοϊστορική ἀναβάθμιση; Πῶς, τό ζῶο, πού, ἴσαμε χτές, δέν ἦταν ἱκανό νά δρασκελίσει ἔξω ἀπό τόν κλοιό τῆς ἐνστικτώδους, ἀλλά ἄλογης κίνησης, κατέληξε στήν αὐτοσυνειδησία τοῦ λογικοῦ, ἐλεύθερου καί προοδευτικοῦ πλάσματος; Τοῦ ὄντος, πού σκέφτεται, δαμάζει τήν ὕλη, δημιουργεῖ τεχνουργήματα καί ὀργανώνει κοινότητες ἀπεριόριστης πολιτιστικῆς ἀνάπτυξης;

Ἡ ἀντιπαράθεση κρατήθηκε καί κρατιέται σέ ἔνταση. Οἱ ὀπαδοί τῆς Δαρβινικῆς ἐξέλιξης καί οἱ θαυμαστές τῆς δημιουργικῆς παρέμβασης τοῦ ἄπειρου ῎Οντος, τοῦ πάνσοφου καί παντοδύναμου Θεοῦ, διατηροῦνται ὄρθιοι στίς ἐπάλξεις τους. Καί θά διατηροῦνται, ὅσο ἡ ἐπικίνδυνη γέφυρα, πού στήθηκε αὐθαίρετα καί ἄλογα, ἐπιμένει νά συνδέει τόν ἄνθρωπο μέ τό κτῆνος καί νά τόν ἀποσυνδέει ἀπό τό πρόσωπο τοῦ Θεοῦ.

 Ο ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΡΙΔΟΣ
ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ